________________
संवेगरंगसाला
सेवकप्रेरणम्
॥१३॥
इय सोच्चा कोवभल्भवन्त-भालयलभिउडिभीमेण । पुणरुत्तफुरुफुरन्ता-हरेण तंडवियभमुहेण
॥१२५|| सामंतसुहडसेणावईसु, निव्वडियपुरिसयारेसु । नवकुवलयदलदीहा, चवखू खित्ता म्हीवइणा
॥१२६॥ अह तं कयंतजणणिं व, भीसणं पेच्छिऊण सामंता । संखोहवसा जाया, चित्ताऽऽलिहिय व्व सव्वे वि ॥१२॥ सेणावइसुहडेहि वि, तव्वइयरसवणचत्तमाणेहिं । सुस्समणेहि व संली-णयाए दिणं मणा झत्ति ॥१२८॥ राया वि सहं सुणं व, पेच्छिउं पाणिकलियकरवालो । धी सेवगाहमा विफल-विहियपोरिसफडाडोवा ॥१२९।। अवसरह तुरियमेत्तो, चक्खुप्पसराउ इय पर्यपंतो । आबद्धपरियरो लहु, नीहरिओ रायभवणातो ॥१३०॥ अह चंडचवलमंगल-विस्संभरपमुहअंगरक्खेहिं । भालयलघडियकरसं-पुडेहिं भत्तीए विष्णत्तो ॥१३॥ देव पसीयह वियरह, आएसं अम्ह एत्थ पत्थावे । विरमह सयं न जुत्तो, पढम चिय पत्थणाभंगो ॥१३२।। जइ वि सयं न नियत्तह, खणमेकं तह वि पेच्छगा होह । चक्खुक्खेवा हि पहूणं, हुन्ति पारद्धविग्घहरा ॥१३॥ इय सविणयप्पयंपिय-सवणमणागोवसन्तपरिकोवी । दरकंपियाए दिट्ठीए, पत्थिवो तेऽणुमन्नेइ ॥१३४॥ तो चावकुंतकरवाल-भल्लिसेल्लाइपहरणसमेया । निविवरवम्मभूसिय-तणुणो चंडाइणो चलिया ॥१३५॥ पत्ता य कमेगंते-उरंमि दिठो य तत्थ सो पुरिसो। आसीणो सेजाए, देवीए समं ततो भणिओ ॥१३६॥ रे रे पुरिसाऽहम ! सामि-सालमहिलं मलिच्छसमसील । कामितो तुममिन्हि, पइससि कीणासवयणम्मि ॥१३७।। नियदुच्चरिएण वि तुह हयस्स, जइ वि हुन पहरि जुत्तं । तह विहु नियपहुचित्ताणु-वित्तिओ हम्मसि निरुत्तं ॥१३८॥
॥१३॥ .