________________
संवेगरंगसाला
क्रोधस्वरूपम् ।
॥४५७||
नियकत्तारं कोवो, डहइ अबस्सं परे अणेगंतो। नियपयडहणे सिहिणो वि, अब नियमो न अन्नत्थ ॥५९१२॥ सो कि व कुणउ अन्नस्स, पेसिओ खीणसत्तिसंजोगो। जो निययमाऽऽसयं नि-दहेइ कोवो महापावो॥५९१३।। जस्स किर कोवकलिणा, कलुसीकयमाणसस्स जति दिणा । इह परलोगे वि नरस्स, तस्स कह सोकूखसंपत्ती॥५९१४॥ अवयारी किर वेरी वि, होइ एकम्मि चेव जम्मम्मि । कोहो पुण होइ दढं, दोसु वि जम्मेसु अवयारी ॥५९१५।। जं कन्जमुवसमपरो, साहइ न हु तं कया वि कोवपरो। जं कजकरणदकूखा, बुद्धी कुद्धस्स सा कत्तो॥५९१६।। अन्नं चकोहो उव्वेवणओ, पियबंधुविणासओ महापावो । कोहो संतावयरो, सोग्गइपहबंधणो कोहो ॥५९१७॥ बुहृयणसहस्सपरिनि दियस्स, पयईए पावसीलस्स । कोहस्स न जंति वसं, विवेइणो तेण कइया वि ॥५९१८॥ कोहाउ हणइ पाणे, कोहाओ भासइ मुसावायं । कोहा अदत्तगहणं, कोहाओ बभवयमंगो ॥५९१९॥ कोहाउ महाऽऽरंभो, परिग्गहो वि हु पयट्टए कोहा। कि बहुणा सव्वाणि वि, पावट्ठाणाणि कोहाओ ।।५९२०॥ ता तिकूखखंतिखग्गेण, खडिउ दक्खयाए निरवेकखो । कोहमहापडिमल्लं, पडिवजसु पसमजयलच्छिं ॥५९२१।। कोहो दुक्खणिमित्तं, तप्पसमो पुण सुहेकहेउ ति । उभए वि हु अप्पवसे, तप्पसमो च्चिय वरं जुत्तो ।।५९२२।। कोहो मणसा वि कओ, नरगाय भवे सिवाय तदुवसमो। उभयत्थ वि रायरिसी, पसन्नचंदो इहं नायं ॥५९२३॥ तहाहि
सं.र. ३९
॥४५७॥