________________
संवेगरंगसाला
॥३३०॥
॥४२४७॥
ताजं कया वि असणं, पाणं वत्थं व पत्तमह पीढ । धम्मोवयारजणयं, अन्न पि तहाविहं किंपि ॥ ४२४५ ।। द्धपि विजमाणं पि, कप्पणिज पि नो मए दिन दिनत वा अवरेण, कहवि होजा व पडिसिद्ध ॥४२४६ ॥ जं वा पुच्छंताण वि, अखरपयगाहअज्झयणमाऽऽई । सुत्तं नेवुवहट्ठ सम्मं वक्खाणियं नो वा जं वा किपि कह पि हु, इड्ढींरससायगाववसेण । खरफरुसगिराहि चिरं च, चोइया तजिया वा वि ।। ४२४८ ॥ अश्चत विणयपणया वि, गाढपडिबंधबंधुरा वि दढ । जं पि य रागाऽऽइवसा, पलोइया विसमदिट्ठीए ॥ ४२४९॥ जं च न संमं सुगुणs - अणे वि उवबूहिया जहाऽवसर । तं भे खामेमि अहं, निस्सल्लो निक्कसाओ य ||४२५०॥ तह भो देवाऽणुपिया !, पियस्स वि अपियमन्नणाए जं । अपए वि दूमिया काल - मेत्तियं तं पि खामेमि ॥ ४२५१ ।। कि केणाऽवि पियं चिय, अणिसं कस्साऽवि तीरए काउ' । ता जमऽपियं कथं कि 'पि, तुम्ह तं मे खमेआह ।।४२५२।। किं बहुणा -
।।४२५३॥
दव्वं खे तं कालं, भावं च पडुच्च अणुचियं जमिह । किपि कयं तुम्ह मए, तं सव्वं पिहु खमावेमि अह व तिब्वगुरुभत्ति चित्तजुत्तप्पविचिगो एयं । गुरुवयणमसुयपुव्यं, सोऊण ससज्झसं सव्वे ॥ ४२५४|| उप्पन्नमन्नुमंथर-गग्गरगलनालिणो सुविउणो वि । अणवरयफुरतोदार - बाहसलिलोल्लनयणिल्ला
॥४२५५॥
जंपति पहु अप्पा - यं पि सव्वपणा किलेसेउ । अम्हे श्चिय परिपुट्ठा, सामिय ! तुब्भेहि जेहि सया ||४२५६ || ते वि कह तुम्हे ह, खामेमि इमेरिसं भगह वयगं । अवि य सुगुणेसु ठविया, अणुमोएमो त्ति वत्तत्रं ॥ ४२५७ ||
हेतुदर्शनपूर्विका
क्षमापना ।
॥३३०॥
