________________
संवेगरंगसाला
अन्यान्यकार्यव्यासङ्गेन
भनसो व्याकुलत्वं तनिवृत्तये उपदेशश्च।
॥१४४॥
बरिसंऽते वा एयं, काहं इचाइ निच्चचिन्ताहिं । हे खिजमाणमाणस !, कत्तों तुह निव्वुइलवो वि ॥१८२२॥ किंचएयं करेमि इन्हि, एयं काऊण पुण इमं कल्ले । काहं को मण ! चिन्तइ, सुमिणयतुल्लम्मि जियलोगे ॥१८२३॥
कत्थ गयं होसि गयं, मण ! काउं किच होहिसि कयऽत्थं । थिरयाए गच्छ कुणसु य, न गयस्संऽतो न य कयस्स ॥
॥१८२४॥ चिन्तासन्ताणपरं, जइ चिट्ठसि चित्त ! निच्चकालं पि । अञ्चन्तदुरुत्तारे, ता रे ! निवडसि दुहसमुद्दे ॥१८२५॥ हा हियय ! किन चिन्तसि, जमेस रिउरूवचरणछकिल्लो। वित्थारियपक्खदुगो, तिलोयपउमस्स सारंव ॥१८२६॥ पिवमाणो वि पइदिणं, अतित्तिमं चेव अक्खलियपसरो । सव्वजगजीवतुल्लो, इह कीलइ कालभमरुल्लो ॥१८२७॥ अधणे धणं धणे पुण, कमेण निवचक्किसक्कपयवीओ । मण ! मणसि तुमलहसि य, जइ वितहा वि हुनते तित्ती॥१८२८॥ पविसंता सल्लं पिव, पयईए पइदिणं पि पीडकरा । जे कामकोहपमुहा, अब्भिन्तरसत्तुणो तुज्झ ॥१८२९।। निच देहगय च्चिय, चित्त ! तदुच्छायणे न वंछा वि । बज्झारिसु पुण धावसि, अहो महामोहमाहप्पं ॥१८३०॥ बज्झारिसु मित्तत्तं, करेसि सत्तूत्तमन्तरारीसु । जइ ताहे हियय ! तुमं, अइरा साहसि सकजं पि ॥१८३१।। मुहमहुरकडुविवागेसु, हियय ! विसएसु कुणसु मा गिद्धि । विहिवस विवञ्जमाणा, सुतिक्खदुक्खाई से देन्ति ॥१८३२॥ जइ पढम पिन रजसि, मुहमहुरऽवसाणविरसविसएसु । ता हिंयय! तुम पच्छा वि, लहसि न कयावि संतावं ॥१८३३।।
॥१४४॥