________________
व्यवहार देशावगाशिक कहिये अने जे श्रुत ज्ञाने करी छ द्रव्य ओलखीने पांच द्रव्यनो त्याग करे अने ज्ञानवंत जीवने दध्यावे ते निश्चे देशावगाशिक व्रत कहियें.
११ पोशह व्रत कहे छे. जे चार पहोर अथवा आठ पहोर सुधी समता परिणामें सावद्य छोडी निरारंभपणे सिझाहायध्यानमा प्रवर्ते ते व्यवहार पोशह कहिये अने पोताना जीवने ज्ञान ध्यानथी पोपीने पुष्ट करे ते निश्चेथी पोशह व्रत | कहिये जीवने पोतानां स्वगुणे करी पोषीजे तेने पोशह कहिये.
१२ अतिथिसंविभाग व्रत कहे छे. जे पोशहने पारणे अथवा सदा सर्वदा साधुने तथा जैनधर्मि श्रावकने पोतानी शक्तिप्रमाणे दान दे, ते व्यवहार अतिथिसंविभाग कहिये अने पोताना जीवने अथवा शिष्यने ज्ञान- दानते भणq भणावतुं सुणतुं सुणावq ते निश्चंथी अतिथि संविभाग व्रत कहियें एटले श्रावकना बारव्रत कह्यां ते समकित सहित जे निश्चें तथा व्यवहारथी बार व्रतधारे ते जीवने पांचमें गुणठाणे देशविरति श्रावक कहियें देश केहतां देशथकी थोडीशी 8 व्रतिपणो छे माटे अने यतिने सर्वथी व्रतिपणो छे तेथी पांच महाव्रतज छे साधुने पांच महाव्रतमां सर्व व्रत आव्यां ए निश्चं त्यागरूप ज्ञान ध्यान संवर निर्जरामां थिरताना परिणाम ते निश्चं चारित्रना एक उत्सर्ग बीजो अपवाद ए बेमार्ग छे तेमां जे उत्कृष्ट तीक्ष्ण परिणाम ते उत्सर्ग अने जे उत्सर्ग राखवाने कारणरूप ते अपवाद-उक्तंच ॥ "संथरणमि
असुद्ध, दुग्नवि गिरंतदेंतयाणऽहियं ॥ आउर दिद्रुतेणं, ते चेवहियं असंथरणे" ॥१॥ एटले ज्यां सुधी साधक भावने जीववि.१३
बाधक नपडे त्यांसुधी जेहनी नाकही ते आदरवो नही अने जो साधक परिणाम रहेता न दीठा तेवारें जेहनी ना ते
RSSSSSSSSSSSSS
