________________
धर्मविधि ॥ ११९॥
नचंदमिमं ॥ ३८८ ॥ इत्तो विओइयाणं, अम्हाणं विज्जुम लिणा सद्धिं । किं कत्थवि संजोगो, पुणोवि होहो न वा भयवं ? ॥ ३८९ ॥ पभणइ पसन्नचंदो, चउरो इन्भा इमंमि रायगिहे । चिठ्ठति समुद्दप्पिय-समुद्दसागरकुबेरभिहा ॥ ३९० ॥ तेसि चउहें तुब्भे, चवि चरो भविस्सह सुयाओ । तुम्हाण तत्थ नियमा, अणेण सह संगमो होही || ३९१ ॥ अह सेणियनरनाहो, सामि पणमिय समागओ नयरे । भयवंपि वद्धमाणो, तत्तो विहरे अन्नत्थ ॥ ३९२ ॥ इत्तो रायगिहम्मिय, सेणियपरिसा - विभूसणं सिट्ठी । नामेण रिसहदत्तो, नररिसहधुरंधरो वसई || ३९३ || 'देवो अरिहा गुरुणो मुसाहुणो तेहि भासियं तत्तं' | एवं दिवानिस पि हु, सो झायइ सिद्धमंत व ॥ ३९४ ॥ सलिलं सरोवरस्स व फलं व पहनीरसंठियदुमस्स । तस्स घण संजायं, उवयारकएन कस्सेह ॥ ३९५ ॥ भज्जा य धारिणी से, जा सीलाइमगुणेहि विमलेहिं । लीणा नियपइहियए, समुद्दमज्झम्मि गंग व्व ॥ ३९६ ॥ नहमंसमिव परूप्पर - पविउत्तागं निरंतरं तेसिं । दुसरीरिगचित्ताणं, संजायमखंडियं पेमं ॥ ३९७ ॥ चिंतेइ अन्नदियहे, निरवच्चा धारिणी नियमणम्मि | मह जम्मतरू अहलो, ही पुत्तुप्पत्तिफलवियलो ।। ३९८ । सीयत्तमुहुल्लासं, कुव्र्व्वतो अमयरसइ वंगेसु । धन्नाणं नारीणं, उच्छंगे नंदणो रमइ ॥ ३९९ ॥ गिहवासो पावकर, तत्थ वि - ताणवज्जिओ होही । ता एवमहं मन्ने कुभोयणं लवणरसरहिय ४०० ॥ कह तं चिंताविहुरा, इय पुट्ठा धारिणी पिययमेण । कट्ठे तस्स साह, तं नियमणसंभवं दुक्खं ॥ ४०१ ॥ तं पुत्तप्पत्तिदुहं जइवि हु तीए समप्पियं पइणो । तहवि न हीणं जायं, वर्द्धतं दुहवि मणे ॥ ४०२ । निचं मणसल्लेणं, दुक्खेणं तेण धारिणी किसिया । बीयदिणुग्गमससहर - कलोन सा समु व्व ॥ ४०३ ॥ अन्नदिणे तब्भत्ता, दुहवी सारणकरण तं भणइ । जाको वैभारगिरिं कोलामो तत्थ उज्जाणे ॥ ४०४ ।। ५ ।। ११९ ॥
प्रकरणम्
