________________
कंडूइर्ज्जत इत्र वसहो ।। १५२ ॥ अह हाविऊण सा तं तत्थ कण्हेहि गंधवारीहिं । परिहार वत्थेहिं, आभरणाई च साराई ।। १५३ ।। तो गणियाभणिएणं, परिणीया तेण कन्नगा एगा । सा तस्स करे सोहर, गिहत्थलच्छि व्व मुत्तिमई ॥ १५४ ॥ गाईति य महुरसरं, बहूवरं तत्थ ताउ वेसाउ । चिंता रिसिकुमरो पुण, पढंति किममी महामुणिणो ? ॥ १५५ ॥ वाईति य वेसाओ, मंगलतूराइ महुरनिग्घोसं । सो कुमरो पुण कन्ने, पिइ किमियं ति संभंतो || १५६ || अह कयमुणित्रेसाओ, सओ जाओ पर आगे । पत्ताउ ताउ तइया, आगंतुं विन्नवंति निवं ॥ १५७॥ देव ! वणे सो कुमरो, बहुप्पयारेहिं तह पलोभवि । जह संकेओ गहिओ, अम्हेहि समं इहागमणे ॥ १५८ ॥ नवरं तम्मि पसे, तइया पत्तरस सोमचंदस्स । सावभयाओ नट्ठा, अम्हे अवलत्ति सच्चविरं ।। १५९ ।। सो पुण कुमरो अम्हे, गवेसमाणे पलोभणवसाओ । वणगहणम्मि भमिस्सर, न गमिस्सइ आसमं पिउगो ।। १६० ।। सोया पसन्नचंदो, धिद्धी सूढेण किं मए विहियं ? । पिउपुत्ताण विभोगो, कओ न पचो स भाया त्रि ।। १६१ ।। पिउपासाओ भट्टो, हा कह जीविस्सई स भाया मे ? । जीवइ किच्चिरकालं, मीणो नीराउ नीहरिओ ॥ १६२ ।। इय दुक्खेणं तत्तो, संजाओ अरइभायणं राया । उब्विल्लइ सयणीए, देवो आसन्नचवणुव्व ॥ १६३ ॥ इत्थंतरम्मि तीसे, बेसाए मंदिरम्म मुरयझुणी । भूवइणो कन्नसुं, दुस्सहसलं व पविसेइ ॥ १६४ ॥ तो भणियं भूवइणा, नयरं मह दुक्खदुक्खियं सव्वं । को लोगुत्तरचरिओ, जस्स पुरो एस मुरयरवो ? ॥ १६५ ॥ अहवा सज्जनिट्ठो, लोओ ता एस मुरयसदो त्रि । कस्स वि पमोयहेऊ, मुग्गरघाउ व्त्र मज्झ पुणो ॥ १६६ ॥ अह तं नरवइवयणं, जणस्सुईए कहांप बेसाए । तीसे कन्नावालं, कुलीइ जलं व पूरेइ ।। १६७ ।। ततो पसन्नचंदो, पगन्भवयणाइ तीइ वेसाए । जोडियकरकमलाए, अस्थाणस
