________________
CHOLANGA
किं वा, संपज्जइ नेह इह मित्त ! ॥ २१ ॥ अह दुम्मुहेण भणियं, इमं पसंसेसि मित्त ! अमुगंतो । एलो पसनचंदो, निरत्ययं जेण कुणइ तवं ॥ २२ ॥ अमुणा बालोव सुओ, उज्जमि निवेसिओ समन्तीहिं । उच्छिज्जइ रज्जाओ, अइआमफलं व रुक्खाओ ॥ २३ ॥ एएण नियं रज्ज, सम्माणेऊण दुट्ठमंतीण । मज्जाराण व खीरं, समप्पियं रक्खणवाए ॥ २४ ॥ बालम्मि तम्मि उच्छेइयंमि, वंसो इमस्स उच्छिन्नो । नियपुवजनामाणं, नासाओ एस पाविट्ठो ॥ २५॥ पव्वज्जिउकामेणं, इमेण चत्ताउ जाउ कन्नाओ । ताण अणाहाण गई, का मित्त ! हविस्सई इहि ॥ २६॥ तब्धयणवाउलीए, सहसच्चिय कन्नकुटरगयार । भग्गो समाहिरुक्खो, पसनचंदस्स तक्कालं ॥ २७ ॥ तो चिंतेइ महप्पा, ताण कुमंतीण जो मए विहिओ । सम्माणो सो नणं, भम्हम्मियं व संजाओ ॥ २८ ॥ जं दुद्धमुहो पुत्तो, रज्जाओ चालिओ समंतीहिं । वीससियघायगा ते, ही अज्जवि कहावि जीवंति? ॥२९॥ किं मज्झ जीविएणं, किं वा तवसा वि जणियकटेण? । जं नियपुत्तो सुबइ मंतीहि पराभविज्जतो ॥३०॥ | तत्तो पसन्नचंदो, दज्झाणमहंतकवयसंवलिओ। अइदूरे मुंचंतो, सामन्नं कायरत्तं व ॥ ३१ ॥ रणरंगरसियचित्तो, फुरंतदिप्पंतकोवकोदंडो । पुब्वब्भासवसेण व, मणम्मि समरं पसाहेइ ॥ ३२ ॥ सिंहावलोयनाएण, परिगओ दित्तखत्ततेएण । पञ्चक्खे इव पिक्खइ, सुयरिउणो मंतिणो सब्वे ॥३३ ।। मणसमररंगरसिओ, तेसिं सरीराणि खम्गधाराए । सो कुणइ खंडखंडाणि, भूरिसो सूरणाणीव ॥ ३४ ॥ छेयणभेयणताडण-पमुह अनंपि दारुणं कम्मं । सो कोहंधो मणसा, किं किं न कुणेइ मंतीण ? ॥ ३५॥ इत्थंतरम्मि सेणिय-राया जिणवंदणम्मि वच्चंतो। बंदइ तं दट्टणं, गईदखंधाउ उत्तरित्रं ॥ ३६॥ कटुं व चिठरहियं, तं दद्वं सेणिोवि चिंतेइ । धन्नो एस महप्पा, राओ रंको वि जस्स समो ॥ ३७॥ एवं निश्चलझाणस्स, का वि होही गई जिणो
NAGEMIX
