________________
5
LOCREA5%e
मुहावि आगया तत्थ जिणसमणवजा। तो अत्थाणे नमुई कुमई एवं पयपेइ ॥ १९३ ।। मम रजपसहमाणा, पेक्खह सेयंबरा न इह पत्ता । ता तेसिं अवराह, न अहं एवं खमिस्सामि ॥१९४॥ अह सदाविय सहसा, सुव्बयसूरी पयंपिओ तेण । लोयववहारवज्जा, तुब्भे परमत्थमूढा य ॥१९५ ।। जो राया हवइ पुरे, खत्तियकुलसंभवो दियवरो वा । समणेहि स दट्टयो, जं सो चउरासमाण गुरू ।।१९६॥ राएहि रक्खियाई, तवोवणाईति सुप्पसिद्धमिमं । इय नाउं दंसणिणो, अन्ने पदावि पत्ता ॥१९६।। तुब्भे थद्धा अन्नेसि, दूसगा निंदगा य मज्झावि । ता मह भूमि मुतं, कत्यवि अनत्थ बच्चेह ॥ १९७ ।। अह मूरिणा स भणिओ, न अम्ह कप्पो इमु त्ति नो पत्ता । न य निंदामो कंचि वि, समभावा हुंति जं समणा ।। १९८ ॥ जंपइ नमुई कुविओ, जइ समणं सत्तदिवसुवरि पिक्खे । ता बंधर्वपि तमहं, माराविस्सं न संदेहो ॥ १९९ ॥ सोऊण तस्स बयण, समागया मूरिणो तमुजाणं । साहति संघपुरओ, कि जुन्नइ संपर्य इत्थ? ॥ २० ॥ अह आह मुणी एगो, अंगामंदरगिरिमि तवनिरओ। चिट्ठइ विण्हुकुमारो तेणेसो उपसमइ नमुइ ॥२१०॥ जुत्तमिमं ति पयंपिय, भणइ गुरू तत्थ केण गंतव्वं । तो भणइ मुणी एगो, भयवं ! गयणेण जामि अहं ॥२०२।। नवरं मह आग. मणे, न अस्थि सत्ती तओ गुरू भणइ । विण्हुकुमारोऽवि तुमं, आणिस्सइ ता तुमं वच्च ।।२०३॥ इय भणिो सो गुरुणा, गंतुं विण्हुस्स पायमूलम्मि । वंदिय गुरुआएस, कहेइ तह नमुइवुतंतं ॥ २०४ हाहा! अहो अफज्ज, जं महाउमस्त चक्किणो रज्जे । साहूण दुक्खमेवं, इय चितिय चलइ तं गहिउं ॥२०५।। आगासेणं पत्तो, खगेण हथिणपुरंमि विण्हुमुणी । वंदिय गुरुपयपउमो, नमिओ संघेण तित्थं व ।। २०६ ॥ तो पत्तो निवभवणे, साहुजुभो तत्थ सो नरिंदेहि ।
नव-
came
