________________
बणपयावइणा ॥ २७६ ।। पाए इमस्स धोवसु, इय मंडियवयणो निवेसेइ । कूवयडट्टियपोढे, सा भूवं वनभूमिसमे ॥ २७७॥धोवंती चरणे, पेक्खिय तल्लक्खणाई सा कन्ना । सव्वंगनिसियनयणा, किमेस मयणुत्ति चिंतेइ ॥ २७८ ॥ तो तम्मि माणुगगा, सा जंपइ नरवई अहो सुभग !। इह पयधोवणमिसओ, पुरिसा खिप्पंति कूमि ॥२७९ ।। भद्दा. गिई तुमं पुण, कोऽवि नरो नेव होसि सामनो । ता अवसरेसु सिग्छ, भूमि मा हवउ निप्पुरिसो॥२८०॥ बिनायचोरचरिओ, निवोऽवि तब्भासियामयं पाउं । वज्झो सव्वं गहिऊण, एस इय चिंतिउं चलिओ ॥ २८१ ॥ अह तंमि गए कवडेण, एस जाइत्ति भणइ सा कमा । नररयणं रक्खेउ, दोसं च तमप्पणो इंतं ।। २८२॥ तो कंकलोहखग्गं, आयडिय पाणहरणविसगंठिं । तव्यहणहा धावइ, मंडिओ मच्चुदूज व्व ॥ २८३ ॥ तं पाणहरणपवणं, चोरं आसन्नमागयं दर्छ । ठाइ नियो लहु चच्चरठियपत्थरथंभपरभागं ॥ २८४ ॥ सो कोवंधो पत्थर-थंभं पुरिसंति तं वियाफ्तो। कोवेण खग्गदंडेण, मंडिओ खंडए झत्ति ॥ २८५ ॥ तो खंडिउं नियत्तिय, नियठाणं जाइ सिद्धकज्जु ब्व । चोरोवलद्धिमुइओ, पत्तो रायावि नियभुवणे ॥ २८६ ॥ बीयदिणे तं दहुँ, राया संचलइ रायवाडीए । तस्सुवलक्खणदक्खं, इओ तओ जा खिवइ चक्खु ॥ २८७ ॥ तो दोसियट्ठाण, पुरो तुन्नारगाण वेसेण । ह(फो)रंतदिडिजुयलो, दिहो सो मंडिओ चोरो ॥२८८ ॥ करचरणमत्ययाइसु, अइलिल्लिरपट्टबंधणामिसेण । चोरेसु पट्टबंध व जो फुड तत्थ उव्वहइ ॥ २८९ ॥ तं निसिदिपि निवो, चोरं उबलक्खिउण निभतं । काऊण रायवाडिं, खणेण वलिउं गओ भुवणे । २९० ॥ अह अत्याणे निवसिय,
ॐ
HOK
