________________
करणम्
धर्मविधि ॥५३ ला
358REALGAUR
किंतु सकज्जम्मि जइयव्वं ॥६६॥ जम्हा तुम्हं धम्मे, वन्निज्जइ सव्वजीवपरिरक्खा । अस्सच्चवयाणविरई, परःणगिहिर्ण परि चाओ ॥ ६७ ॥ महुमंसमज्जपरिभोग-वजणं निच्चमिदियजयो य । एवं किज्जते पुण, सीयइ अम्हाण एस जणो ॥६॥ अहह इमो सकुलक्कम-संबद्धजिणिदधम्मसव्वस्सं । बीसारेइ न अज्जवि, दुस्संगइसंगओवि बहु ॥ ६९ ॥ इय चितंतेग मुगो. सरेण वयणं पज्जियं तस्स । जं धम्मविम्मुहम्मी, जणम्मि जुत्तं चिय उवेहा ।। ७० ॥ तो वंकचूलिणा पणामिऊण, तेसिं समप्पिया वसही। सज्झायज्झाणपरा, ठिया य ते तत्थ भगवंतो ॥७२॥ कुठवंति विविहदुक्कर-तवचरणमणुत्तर अहिज्जति ! नयभंगगहणमागम-मणुपरिवर्ल्डति य तदत्थं ॥७२॥ भावंति भावणाओ, पालंति वयाइँ निरइयाराई । मुणिणो महाणुभावा, सुगुरुसमीवटिया संता ।। ७३ ॥ परिचयवसथे वुप्पन्न-भत्तिणा वंकचूलिणा सम्मं । निययपहाणपरियणो, हकारेऊण इप | भणिओ ॥ ७४ ॥ हो ! देवाणुप्पिया ! खत्तियकुलसंभवं ममं सुच्चा । माहणवणियप्पमुहो, विसिट्टलोगो इह एही ॥७५।। तम्हा इत्तो न गिहमि, जीवघाओ न मंसपरिभोगो । नो मजपाणकोला, कायन्या किंतु पल्लिबहिं ॥७६ ॥ एवं च कए एए वि, साहुणो दूरमुक्कमणखोहा । गिन्हंति तुम्ह भवणेसु, भत्तपाणं जहावसरं ॥७७॥ जह आणवेइ सामी, तह काहा. मुत्ति तेहि पडिवन्ने । ते निग्गमयंति दिणे, मुणिणो वि सकजउज्जुत्ता ॥ ७८ ॥ अह गणहरेण जाणिय, विहारकालं ममत्तरहिएण | सिज्झायरु ति विहिणा, कहियमिमं वंकचूलस्त ॥ ७९ ॥ भो निवसुय ! तु वसहि-प्पयाणसाहिज्जमिक. मासज्ज । इत्तियदिणाइ रहिया, इह अम्हे मणसमाहीए ॥ ८० ।। इत्तो पुण परिपुनो, वट्टा अवही विहारसम भो य । संपत्तो लक्खिज्जइ, इमेहि पच्चक्खलिंगेहिं ॥ ८१ ॥ उच्छ वोलंति बई, तुंबीओ जायपक्कभंडाभो। वसहा य जायथामा,
॥५३॥
