________________
श्री मोध- थु
चत्वार एवैते । अन्ये तु तुशब्दं विशेषणार्थं व्याख्यानयन्ति, किं विशेषयन्तीति-चत्वारोऽनुयोगाः, तुशब्दाद् द्वौ चનિર્યુક્તિ । पृथक्त्वापृथक्त्वभेदात् । कथं चत्वारोऽनुयोगा: ? इत्याह-'चरणे धम्मगणियाणुओगे य' चर्यत इति चरणं,
" तद्विषयोऽनुयोगश्चरणानुयोगस्तस्मिन् चरणानुयोगे, अत्र चोत्तरपदलोपादित्थमुपन्यासः, अन्यथा चरणकरणानुयोगे इत्येवं ॥3॥
स वक्तव्यं, स चैकादशाङ्गरूपः । 'धम्म'त्ति धारयतीति धर्मः, दुर्गतौ प्रपतन्तं सत्त्वमिति, तस्मिन् धर्म-धर्मविषये - म द्वितीयोऽनुयोगो भवति, स चोत्तराध्ययन-प्रकीर्णकरूपः । 'गणियाणुओगे यत्ति गण्यते इति गणितं तस्यानुयोगो । " गणितानुयोगः, तस्मिन् गणितानुयोगे-गणितानुयोगविषये तृतीयो भवति, स च सूर्यप्रज्ञप्त्यादिरूपः । चशब्दः ।
प्रत्येकमनुयोगपदसमुच्चायकः । 'दवियणुओगे 'त्ति द्रवतीति द्रव्यं तस्यानुयोगो द्रव्यानुयोगः-सदसत्पर्यालोचनारूपः, स. (.-4 भ च दृष्टिवादः चशब्दादनार्षः सम्मत्यादिरूपश्च, तथेति क्रमप्रतिपादकः, आगमोक्तेन प्रकारेण 'यथाक्रम' यथापरिपाट्येति, चरणकरणानुयोगाद्या 'महद्धिकाः' प्रधाना इति यदुक्तं भवति ।
यन्द्र. : प्रश्न : “ी ५९ अनुयोगो छ” म ५। अमने तो ५५२ नथी ते वणी 32८॥ छ? આચાર્ય : એ જ જવાબ ભાષ્યકાર આપે છે.
ओ.नि.मा.-५ : थार्थ : यार अनुयोग छ : (१) य२९भा (२) धानुयोगमा (3) गणितानुयोगमा (४) દ્રવ્યાનુયોગમાં. ક્રમશઃ તે મોટી ઋદ્ધિવાળા છે.
वी ॥3॥
