________________
श्रीमोध-त्यु
वृत्ति : अथ वायुद्वारम् - નિર્યુક્તિ
ओ.नि. : जह अंतलिक्खमुदए नवरि निअंबे अ वणनिगुंजे य ।
__ठाणं सभए पाउण घणकप्पमलंबमाणं तु ॥४१॥ ॥ २६५॥
यथा अन्तरिक्षोदके यतनोक्ता 'आसण्णाओ नियत्तति' इत्यादिलक्षणा सैवेहापि दृश्या । 'नवरि' त्ति केवलमयं ण विशेषः, 'नितम्बे' पर्वतैकदेशे वननिकुञ्जे वास्थातव्यम् । अथासौ प्रदेशः सभयस्ततः 'पाउण घणकप्पं' घनं-निश्छिद्रं | कल्पं-कम्बल्यादिरूपं प्रावृत्त्य गच्छति 'अलंबमाणं तु 'त्ति यथा कोणा न प्रलम्बन्ते, प्रलम्बमानैर्वायुविराधनात् । तत्र स | महावायौ गच्छतः कल्पप्रावृतशरीरस्य सचित्तयतना भवति, अप्रलम्बं कल्पं कुर्वतोऽचेतनयतना, मिश्रयतनाऽपि ग कल्पप्रावृतस्यैव भवति, यतः किंचि ढक्किअं किंचिच्च न, इयं त्रिविधा यतना ॥ उक्तं वायुद्वारम्,
नि...४१
OES
यन्द्र. : वायुद्वार छे.
ઓઘનિર્યુક્તિ-૪૧ : ગાથાર્થ : જેમ આકાશજન્ય પાણીમાં કહ્યું તેમ વાયુમાં સમજવું. માત્ર નિતંબ(તળેટી) માં, વનનિકુંજમાં સ્થાન કરવું. ભયવાળું હોય તો વસ્ત્ર ઓઢવું. તે ગાઢ રાખવું અને લટકતું ન રાખવું.
ટીકાર્થ : આકાશીયજલ = વરસાદ વગેરેમાં જે યતના બતાવેલી તે જ બધી વાયુમાં પણ સમજવી કે જો વંટોળીયો વાતો
वी ॥२५॥
