________________
॥ श्रीआचारान प्रदीपिका ॥
से भिक्खू वा २ गामाणुगामं दूइज्जमाणे, अंतरा से पाडिपहिया उवागच्छेज्जा, ते णं पाडिपहिया एवं वदेज्जाआउसंतो समणा ! केवतिए एस गामे वा जाव रायहाणी वा, केवतिया एत्थ आसा हत्थी गामपिंडोलगा मणुस्सा परिवसंति ? से बहुभत्ते बहुउदए बहुजणे बहुजवसे ? से अप्पमत्ते अप्पुदए अप्पजणे अप्पजवसे ? एतप्पगाराणि परिणाणि पुट्ठो नो आइक्खेज्जा, एयप्पगाराणि पसिणाणि णो पुच्छेज्जा ।
एतं खलु तस्स भिक्खूस्स वा भिक्खुणीए वा सामग्गियं जं सव्वट्ठेहिं [समिते सहिते सदा जज्जासि ति बेमि] ॥ (सू. १२६ )
॥ श्रीर्येषणाध्ययनस्य द्वितीयोद्देशकः समाप्तः ॥
'से’-तस्य भिक्षोरपान्तराले गच्छतः प्रातिपथिकाः- संमुखा पथिका भवेयुः, ते चैवं वदेयुर्यथाऽऽयुष्मन् ! श्रमण ! किम्भूतोऽयं ग्रामः ? इत्यादि पृष्टो न तेषामाचक्षीत, नापि तान् पृच्छेत्, एतत्तस्य भिक्षोः सामयम् - सम्पूर्णो भिक्षुभाव इति ॥ १२६ ॥
॥ श्रीर्येषणाध्ययनस्य द्वितीयोद्देशकप्रदीपिका समाप्ता ॥
_ ॥ २/१/२/३ ॥
ICICI
।। १३५ ।।
