________________
रत
माल
पृ.७०
पुत्री राम भोलव्यो । जेम वणाची वातें ॥ त० ३ ॥ जंबूद्वीप ना भरत में | श्रीपुर पृथ्वी टीको । काव्य || कथा कविता नो रसीयो । श्रीसार नृप नीको ।। त०४॥ वारो वांधो नगर लोकनो । एम दियो आदेशे। कहो वारता नवली हमने । घरपत आय हमेशे ॥ त० ५॥एक दिन मुग्ध विप्रनो वारो । वात न आवे बारू । तसु कन्या कहे तात न डरिये । हूं जाय भूप जूहारू ॥ त० ६ ॥ एम कहीने डोढी आई । राज सभारे वीचो। करी सन्मान लटक ने बोला अंग नमावी नीचो !! त०७॥ हुकम हुवांथी कहिवा लागी । कल्पित बात बणाई । आम खास विच सुने सकल जन । एकाग्र चित्त लाई ॥ त० ८॥ स्वामी सांभल मात पिता मुझ । देखीने वर जोरी । यौवन वय प्राप्त भई जाणी । करी सगाई मोरी ॥ त०६॥ हुवा बधावा दोय घरा में। आनंद सुं दिन जाई । एक दिवस मुझ वर मुझ देखण | हम घर निकस्यो आई । त० १० ।। होण पदार्थ उण बेला में । अवर नतीजो कोई । पत जीमावा आहर निपावा । कीधी ताम रसोई ॥ त० ११॥ भोजन करके वात करतां । उपनो अंग विकारो । प्रार्थना मोसुं तव कीधी। मानी नहीं जिवारो ॥ त०१२॥ उदर मूल प्रकटयो तिण अवसर । वेदन थई असरालो । तडफडतां क्षिण ए करे । अंतकाल करयो तत्कालो ॥त. १३ ॥ भय पामी मैं खाड खणीने । गाड्यो उवर माई । लीप लीपणो करी बरोबर । तेडयांथी इहां
आई ॥ त० १४ ॥ सांच कही किं वारे झूठी । भाषो जिम छे तेम । जाणो एक प्रभु नही जाणता । पहिले दाखो एमे ॥ त० १५ ॥ जाणता तो किम पूछता । आ दलील किण कामे । नवी बात संभलावी स्वामी ।
ढाल
