________________
जंबु
रत्न
दीजे, मोयं इनामे ॥ त० १६ ॥ अाश्चर्य भूत साल जन हूवो । देखीने चतुराई । रंजीपुर पति माल दियो । बहु । वारो माफ करावी ॥ त० १७॥ इण उतपाते राजन् छलियो । तिम तुम हम.सूं करता । पिण
| वियोगरी बात सुणतां । नेणां झरणा करता ॥ त०१८॥ अणुकंपा घट रंच न आती । सहुने करत उदासे। माला | भली दया प्रगमी तुम हृदे । द्यां सो सो साबासे ॥ त० १६ ॥ विण अवगुण अवगणता हमने । करता
अधिक निराशो । फेटि पकडसां प्राण दिरासो । देखा क्यंकर जाशो ॥ त० २० ॥ अर्द्ध अंगरी मालिक अस्त्री । प्रकट जगत् ओ वखाणो । थारोही करियो किण विध होशे । न्यायरी रीत पिछाणो ॥त० २१ ॥ सुंदर मंदिर सुंदर सुंदर । सुंदर तेज विछाए । सुंदर बोले अमृत तोले । एक न आवे दाए ॥ त० २२ ॥ ढाल तीसमी इण पर दाखी । बाध इने हरि डोरे। पिण जंबूजी सिंघ सलूणा । कमल नु ज्यु तोरे॥त २३० ॥
॥दोहा॥ श्रवण करी खाविंद कहे। हो मोह अंध अजाण । हेत तणा दे भेद है न्याय अन्याय छाण ॥१॥ तुम को हेत सहु दाखिया । हूं नाख्यो सुध न्याय । निपक्ष दृष्ट अवलोकता । ज्यूंकी सुंदर साय ॥ २ ॥ दुखी होय जदि जीबडो करतो इसा विचार । इस पेंडे फिर नही लगू । ज्यो छूटूं इणवार ॥ ढाल ३॥ व्या उण ही मार्ग चले चलावे जेह । पडतो दुःख खजान में । भोगे कृत निज देह ॥ ४ ॥ विषहि सेठ |
रो डीकरो । नाम तसु ललि तंग । पाखाने पड दुख सह्या । कर राणीरो संग ॥५॥ J ॥ ढाल इकतीसमी ॥ जीवे हो जीवे वीरवालहो । एदेशी ॥ चेतो हो चेतो पानी बेगसुंरे । ।
