________________
कल्पसूत्र ०
॥ २४ ॥
तणं सा देवानंदा माहणी उसभदत्तस्स माहणस्स अंतिए एअम सुच्चा निसम्म हट्ठतुट्ठ जावहयहिअया करयलपरिग्गहिअं दसनहं सिरसावत्तं मत्थए अंजलिं कट्टु उसभदत्तं माहणं एवं वयासी ॥ १२ ॥
व्याख्या - तपणमित्यादितो क्यासि त्ति यावत्सुगमम् ॥ १२ ॥
एवमे देवाप्पि तहमेयं देवाणुप्पिआ अवितहमेयं देवाणुप्पि असंदिद्धमेअं देवापिआ इच्छिअमेअ देवाणुप्पिया पडिच्छिअमेअं देवाणुप्पिया इच्छिअपडिच्छिअमेअ देवापिया सच्चे णं एस मट्टे से जहेयं तुब्भे वयह त्तिकद्दु ते सुमिणे सम्मं पडिच्छइ पडिच्छित्ता उसभदत्तेणं माहणेणं सद्धिं उरालाई माणुस्सगाई भोगभोगाई भुंजमाणा विहरइ ॥ १३ ॥ व्याख्या - एवमेअमित्यादितो विहरइ ति यावत्, तत्र एवमिति पत्युर्वचने प्रत्ययाविष्करणं एतदेव स्पष्टयति तहमेयमित्यादि तथैतद्यथा यूयं वदथेत्यनेनान्वयतस्तद्वचने सत्यतोक्ता, अवितथमेतदनेन तव्यतिरेकाभावोऽसूचि, असन्दिग्धमनेन सन्देहाभावोऽत एवेष्टमीप्सितं वाऽस्माकमेतत् 'पडिच्छिअमेअ ति' प्रतीष्टं प्रतीप्सितं वा युष्मन्मुखात्पतदेव गृहीतं 'इच्छिअपरिच्छिअमेअ ति' धर्मद्वययोगोऽत्यन्तादरख्यापकः सज्यो हितः सत्यः प्राणिहितोऽयमर्थ, इति कृत्वा - इति भणित्वा भोगार्हा भोगा भोगभोगास्तान् प्राकृतत्वान्नपुंसकत्वं भुआना विहरति- तिष्ठति ॥ १३ ॥
किरणाव०
॥ २४ ॥