________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्रे श्रीनेमिचन्द्रीया सुखबोधाख्या लघुवृत्तिः ।
द्वात्रिंशं प्रमादस्थानाख्यमध्ययनम्।
प्रमादस्य स्थानानि ।
॥३५९॥
तण्हाभिभूयस्स अदत्तहारिणो, फासे अतित्तस्स परिग्गहे य। मायामुसं बहुइ लोभदोसा, तत्थाऽवि दुक्खान विमुचई से ॥ ८२॥ मोसस्स पच्छा य पुरत्थओ य, पओगकाले य दुही दुरंते । एवं अदत्ताणि समाइयंतो, फासे अतित्तो दुहिओ अणिस्सो॥८३॥ फासाणुरत्तस्स नरस्स एवं, कत्तो सुहं होज कयाइ किंचि?। तत्थोषभोगे वि किलेसदुक्ख, निवत्तए जस्स कए न दुक्खं ॥८४॥ एमेव फासम्मि गओ पओसं, उवेइ दुक्खोहपरंपराओ। पउद्दचित्तो य चिणाइ कम्म, जं से पुणो होइ दुहं विवागे ॥८५॥ फासे बिरत्तो मणुओ विसोगो, एएण दुक्खोहपरंपराओ। न लिप्पई भवमझे वि संतो, जलेण वा पुक्रवरिणीपलासं ॥८६॥ मणस्स भावं गहणं वयंति, तं रागहेउं समणुन्नमाहु। तं दोसहेउं अमणुन्नमाहु, समो य जो तेसु स पीयरागो॥ ८७॥ भावस्स मणं गहणं वयंति, मणस्स भावं गहणं वयंति । रागस्स हेउं समणुन्नमाहु, दोसस्स हेउं अमणुन्नमाहु ॥८८॥ मणेण जो गिद्धिमुवेइ तिवं, अकालियं पावइ से विणासं। रागाउरे कामगुणेसु गिद्धे, करेणुमग्गावडिए गए वा ॥८९॥
|॥३५९॥