________________
ज्जासि, जहा — तुज्झ पुत्तो भविस्सइ, जइ तं ममं देसि ता आणेमि अँबफलाणि त्ति, तओ ममं जायं संतं तहा करेजासि जहा धम्मे संबुज्झामि त्ति । तेण पडिवन्ने गओ देवो । अन्नया कइवयदिवसेसु चइऊण तीए गब्भे उववन्नो । अकाले अंबदोहलो जाओ । सो मूगो अक्खरे लिहइ — जइ ममं गब्भं देसि ता आणेमि अंबाणि । ताए भण्णइ - दिण्णो । तेाऽऽणीयाणि अंबफलाणि । अवणीओ दोहलो । कालेण दारगो जाओ । सो तं खुडुगं होतं साहूणं पाएसु पाडेइ । सो धाहाओ करेइ, ण य बंदइ । पच्छा संतपरितंतो मूयगो पवइओ । सामन्नं काऊण देवलोगं गओ । तेण ओही पत्तो जाव णेण सो दिट्ठो । पच्छा अणेण तस्स जलोयरं कथं, जेण न सक्केइ उट्ठेउं । सवविज्जेहिं पञ्चक्खाओ । सो देवो सबररूवं काऊण घोसंतो घोसंतो हिंडइ - अहं विज्जो सबवाही उवसमेमि । सो भणइ — मज्झ पोट्टं | सज्झवेह | तेण भन्नइ — तुज्झं असज्झो वाही, जइ परं तुमं ममं चेव ओलग्गसि तो ते सज्झवेमि । सो भइ - वच्चामि । | तेण सज्झविओ । गओ तेण सद्धिं । तेण तस्स सत्यकोत्थलओ अल्लविओ । सो ताए देवमायाए अईवभारिओ, जाव पवइया एगम्मि पएसे पढंति । विज्ज्ञेण भन्नइ – जइ पवयसि ता मुयामि । सो तेण भारेण अईवपरिताविज्जंतो चिंतेइ - वरं मे पन्छइउं । भणइ — पवयामि । पवइओ । देवे गए नाइचिरस्स उप्पवइओ । तेण देवेण ओहिणा पेच्छिऊण सो चेव वाही कओ । सो तेणेव कमेण पुणो पद्याविओ । एवमेकसिं दो तिन्नि बाराउ पचाविओ, तइयवाराए गच्छइ देवो य तेणेव समं, तणभारगं गहाय पलित्तं गामं पविसइ । तेण भन्नइ — किं तणभारएणं पलित्तं पविससि ? । तेण भन्नइ - कहं तुमं कोहमाणमायालोभसंपलित्तं गिहवासं पविससि ? । तहा वि न संबुज्झइ । पच्छा दो वि गच्छंति । नवरं देवो अडवी उप्पण संपट्टिओ । तेण भन्नइ – कहमेतो पंथं मोत्तूण अडविं पविससि ? । देवेण भन्नइ – कहं तुमं मोक्खपहं मोत्तूण संसाराडविं पविस्ससि ? । तहा वि न संबुज्झइ । पुणो वि एगम्मि देवकुले वाणमंतरो अचिओ अडिओ
