________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्रे श्रीनैमिचन्द्रीयवृत्तिः
॥ ९१ ॥
XCXCXCXXXXXXXXXX6
ज्जम्मि । ता कुमरो वि सुदक्खो, झड त्ति आरुहइ खंधम्मि ॥ २४५ ॥ खणमेत्तेणं सो म त्तकरिवरो णेगवणयरकयंतो । सवसो कुमरेण कओ, अहि व मणिमंतजोएण ॥ २४६ ॥ नियदइयाए पुरओ, अवइण्णो गयवरस्स खंधाओ । पुणरवि रहम्मि रूढो, संचलिओ नियपुराहुत्तं ॥ २४७ ॥ जा केत्तियं पएसं, कुमरो लंघेइ नियपियासहिओ । ता पेच्छइ सो वग्धं, अद्धाणतडम्मि उवविद्धं ॥ २४८ ॥ अद्धुसियकेसरसड, अप्फालियवसुहदीहलंगूलं । तं पेच्छिऊण कुमरो, हसिऊणं धाविओ समुहं ॥ २४९ ॥ सज्जेउ रोद्दकम्मं, वग्धो जा देइ नियकरपहारं । विंटियवत्थो हत्थो, छूढो कुम| रेण वयणमि ॥ २५० ॥ दाहिणहत्थेण पुणो, पहओ असिधेणुयाए खंधम्मि । गाढपहारेण हओ, धस त्ति महिमंडले पडिओ ॥ २५९ ॥ निज्जिणिऊणं वग्धं, जाव य लंघेइ थोवयं गहणं । पेच्छइ ताव भुयंगं, अद्धाणे संठियं कुमरो ॥ २५२॥
केरिसं ? – अलिउलकज्जलवन्नं, फणिमणिकिरणोह भासुरसरीरं । दो जीहं रत्तच्छं, धमणी व पमुक्कपुक्कारं ।। २५३ ।। सवडंमुहं उवेंतं, दहूणं मयणमंजरी सप्पं । गुरुभयकंपिरदेहा, लग्गा कुमरस्स कंठमि ॥ २५४ ॥ मा बीहेसु भणतो, उत्तिन्नो संदणाउ सो सुहडो । आवंतस्स य फणिणो, सहसा विहिओ गईथंभो ।। २५५ ।। तो कुणिउं मुहथंभं, खेल्ला| वेऊण छडिओ भुयगो । आरुहिऊण रहवरं, तुरियं संजोइया तुरया ।। २५६ ॥ किच्छेण लंघिकणं, गहणं तं कहवि णरयसारिच्छं । संपत्तो संखउरं, संतोसियणयरिजणनिवहो ॥ २५७ ॥ वरविहियवत्थसोहाऽऽउलम्मि नयरम्मि सुंद| रनिवस्स । जणमणनयणाणंदो, दाणं दिंतो पविट्ठो सो ॥ २५८ ॥ नियमंदिरम्मि पत्तो, जणणीजणएण गरुयणेहेणं । आलिंगिओ सहरिसं, लोएणं पणमिओ ताहे ॥ २५९ ॥ सो भोयणावसाणे, पुट्ठो देसंतराण वृत्तंतं । तेण समग्गं कहियं, | जा पत्तो निययभवणम्मि ॥ २६० ॥ एवं ताणं सुहसंगमेण संजायपरमतोसाणं । वच्चइ सुद्देण कालो, रज्जसुहं भुंज॥ २६९ ॥ अह अन्नया वसंते, कामुयलोयाण हिययआणंदे । बहुपउरपरियरजुओ, उज्जाणं उवगओ राया
माणा
चतुर्थ असंस्कृता
ख्यमध्यय
नम् । द्रव्यसुप्तेषु प्रतिबुद्ध
जीवि -
अगडदत्तदृष्टान्तः ।
॥ ९१ ॥
