________________ आवरणक्षयकेवलयोः नयो // 390 // विशेषाव क्षयस्त्वन्यत्र, द्वितीय इति भावना, न त्वेकसामयिक एव क्रिय्यानिष्ठाऽभ्युपगमे क्रियासाफल्यमिति गाथार्थः // 1344 // अपिचकोट्याचार्य "किरियेत्यादि / क्रियाकालेऽप्याद्यसमयवर्तिनि क्षयो यदि नास्ति ततोऽसौ पश्चादपि न याद् अक्रियत्वात् प्राग्वत् , अपि चैवं वृत्तौ त्वदभिप्रेतसमयेऽपि केवलोत्पत्तिन, क्रियाशून्यत्वात् , क्षपकनिन्थत्वान्यतरसमयवत् , तथा यदि च द्वितीयसमयेऽक्रियस्य क्षयस्ततः प्रथमसमयेऽपि किं क्रियया', तामन्तरेणैव क्षयोऽस्त्विति गाथार्थः // 1345 // अपि च-न प्रतिज्ञामात्रेणैतन्त्रीयते, आर्थेऽप्येतदेवास्त // 39 // स | इंति, आह च-'ज'मित्यादि / यसानिर्जीयमाणं निर्जीर्णमिति खत्रे भणितं 'चलमाणे चलिए जाव निजरिजमाणे निजिण्णे' (भग०)ति, 8| अतः धीयमाणमावरणं क्षीणमेवेति नानयोः कालभेदः, 'जं च"त्ति यसाच्च भणितं 'सुते' इत्यनुवर्तते, नोकर्म निर्जीयते, किं तर्हि', वेद्यते, यतश्चैवं तेन कारणेन तत्समये-चरमसमये न प्रतिवन्धकमस्ति, अप्रतिबन्धकस्य तु केवलं को निरुणद्धि, अहं चेद्, उच्यतेहै॥१३४६॥ 'जदीत्यादि / यदि 'ज्ञानं केवलज्ञानं 'अनावरणेऽपि' आवरणविचटनवेलायामपि णस्थिति नोत्पद्यते, उत्पद्यते त्वन्य काले यदि 'तो' ततस्तज्ज्ञानं न नाम पश्चादपीति, सर्वज्ञाभावाद्, (इ)ष्टं यदि मीमांसकानां भवितेति, अपि च-एवं जातं च अकारदणदो यथा द्वितीयसमय इति शेषः तह तं अकारणतोच्चिय पडेजा, एतदुक्तं भवति-कारणाजायमानं सद्वस्त्वास्थानियममासादयति, *यदि त्वकारणाायते, नन्वकारणादेव च्यवेत, निमिताविशेषातू, द्वितीयेऽपि न केवलं, निरावरणत्वाद् आद्यसमयवत् ततश्च 'नित्यं सचमसच्चं वे'त्यादिदोषः, निर्हेतुकविनाशे निर्हेतुकोत्पादान , नम चैवमिति गाथार्थः॥१३४७॥ 'नाणस्से'त्यादि // तस्मात्कालाभेदेन बोद्धव्याविमाविति वाक्यशेषः, कौ-उत्पादव्ययधमौं, कयोरिन्वेत्याह-प्रकाशतमसोरिव, किं केवलस्यैवेयं गतिः 1, नेत्याह-यथाऽस्य | तथा सर्वेषां भावानामेवमिमौ ज्ञेयाविति गाथार्थः // 1348 // ततश्च-'उभये'त्यादि स्पष्टा // 1349 / / अत उक्तम् XRAKARSAGAR
