________________ मृगावती दृष्टान्त: वृचौ // 333 // विशेषाव० का विओ, मणिओ-एस कुमारो बालो, अम्हेहिं गतेहिं मा सामन्तराइणा केणइ अन्नेण वा पेल्लिजिहित्ति, सो भणति-अहं भलामि, को कोव्याचार्य 4 पेल्लेइ , सा मणइ-उस्सीसये सप्पो जोयणए वेजो कि कीरिहिह , तो नगरी ददं करेहि, तो भणति-आम करेमि, ताए भण्णइ उज्जेणीए इट्टाओ बलियाओ, ताहिं कीरउ, आमंति, तस्स य चोइसराइणो वसवत्तिणो, तेण ते सबला ठविया, पुरिसपरंपरएण तेहिं // 333 // आणियाओ इट्टगाओ कयं (दद) नगरं, ताहे ताए भण्णइ-इयाणि धन्नस्स भरेहि नगरिं, तेण भरिया, जाहे नगरी रोहगसञ्जा जाया ताहे सा विसंवइया, चिंतियं च णाए-घनाणं ते गामागरनगरजावसंनिवेसा जेसु णं सामी विहरइ, जइ य सामी इह एज्जा तओ अहं | पब्बज गेण्हेजा, तओ भगवं विहरतो आगंतूण तत्थेव बाहिरियाए समोसढो, तओ वेरा पसमंति, मियावई निग्गया अम्भितरियाओ, इओ य-सामी समोसढोत्ति सोउं एगो पच्चंतमाहणतणओ संसयावन्नो आगंतूण पच्छण्णं मणसा पुच्छइ, ततो सामिणा भणिओ-वायाए पुच्छ देवाणुप्पिया! बहवे सत्ता संबुझंतित्ति, एवमवि भणिते तेण भणियं-भगवं !जा सा सा सा?, तत्थ भगवया भणियं-आमंति, &भणिए गोयमसामिणा भणियं-किमेएण जा सा सा सत्ति भणियं ?, एत्थ तीसे उट्ठाणपरियाणियं सव्वं भगवं परिकहेतित्ति / तेणं कालेणं तेणं समएणं चंपानामाए नयरीए, तत्थेगो सुवनगारो इत्थीलोलो, पंच सुवन्नसयाणि दाऊण जा पहाणा कन्ना तं परिणेइ, ॐा एवं तेण पंचसया पिंडिया एक्केक्काए तिलगचोदसं अङ्गाभरणं करेइ, जद्दिवसं च जाए समं भोगे भुंजिहिइ तदिवसं देइ अलङ्कारं, | सेसकालं न देइ, सो इस्सालुओ तं घरं न कयाइ मोकलं मुयइ, न वा अन्नस्स अल्लिउं देइ, सो अन्नया मित्तेहिं पगए वाहितो अणिच्छतो बला णीओ, तं च विप्पगिट्ठ, तओ तहिं गओत्ति नाऊण ताहिं चिन्तियं-कि अम्हाणं एएणं सुवन्नएणंति, अन्ज पइरिकं हामो समालभामो आविद्धामो य, व्हायाओ पइरिक्कमजणविहीए तिलगचोदसगेणं अलंकारेण अलङ्कारेऊण अद्दागं गहाय पेहमाणीओ चिट्ठति, %AAAAA