________________
TS
વિધિઃ
ભાવાર્થ – સ્તંત્ર રવાના - કારણુ-સ્વામી! દેદીપ્યમાન અસંખ્ય ગુણેના સ્થાન રૂ૫ તમારે તેત્ર રચવાને
રિ૨૮. કરિયાણું
જડબુદ્ધિાળે હું તયાર થયો છું. જેમ મંદબુદ્ધિ બાળક પિતાના બન્ને હાથ પહોળા કરીને અને વિસ્તાર મદિર જ બતાવે છે. તેમા માણિકપણ મુનિ - વૃત્તિમાં કહે છે કે – વાડો વિનિનવાદુયુ વિતય વિયા SA-A अम्बुराशेः-समुद्रस्य विस्तीर्णतां - पृथुलतां न कथयति ? भावार्थ - शक्ति न होते हुए भी भक्ति के कारण પૂજન
स्तोत्र करने में प्रवृत्ति दिखाते हैं - हे नाथ ! मै जर बुद्धिवाला होते हुए भी देदीप्यमान असंख्य गुणों के स्थान रूप आपका - स्तोत्र करने के लिये उद्यमवंत हुआ है। क्यों कि बालक भी अपनी बुद्धि से अपने दो हाथ चौडे करके क्या समुद्र की विशालता
ન વાજar? અર્થાત્ પતાસા હી હૈ. (૫) ઋહિ - જી હી* * નમો ઘM-વર્દિ જ અક્ષરી) મત્વ - છે કે જે નમઃ ૬ અક્ષરી છે છે.... પરમ અવન્તિ... પાના રર૩ ના બને અને બેલી (આખી થાળી) અષ્ટપ્રકારી પૂજા જાપ. (૪) તુમ ગુન કહેવે કુ જિનરાજ ! થયે ઉજમાલ બાલમતિથી પણ; ભકિત પ્રબથે અનેપમ આજ તુ ૧ વસદનત ગુનાકર તુંહી, સારે ભવિજન વાંછિત કાજ, એહી સંસાર સમુદ્ર તરવેકુ, પામી તુમ પદ-સેવા-પાજ, તુ ૨ કર્યું બાલક નિજ બુદ્ધિ કરીસું, ન કહે જલનિધિ-સાન સમાજ ભુજ પસારી, તિમ નય કહે પ્રભુના ગુન દાખું હું શિવસુખકાજિ. તુ ? સવામિન્ ! દીપી રહેલા, અગણિત ગુણના, સ્થાન એવા તમારૂં, મૂર્ખ હોવા છતા હું, સ્તવન મરણમાં, યત્નવાળે થયે છું; પિતાની બુદ્ધિથીયે, શિશુ નિજ કરને નાથ! શીધ્ર પ્રસારી, શું ના તે વર્ણવે રે, સલિલ નિધિતણા, ખૂબ વિસ્તારને રે. પા ક બ્રેક-૬ (નમોëત....) જે થોનિનામપિન યાન્તિ ગુનાસ્તવેરા! વવ થે મતિ તેવુ અમારા
जाता तदेवमसमीक्षितकारितेयं, . जल्पन्ति वा निजगिरा ननु पक्षिणोऽपि ॥६॥ स्वाहा
1
૪૫
