________________
उपोद्घात
श्री
है! अप्पणो मच्चु पुच्छति, कतो मम भयंति?, तेण भणियं-जो एतं सीहं मारेहित्ति चंडमेहं दूतं आधरिसेहिति ततो भयं ते, तेण य श्रीवीरस्य आवश्यक चौँ सुत--जहा पयावतिस्स पुत्ता महाबलवगा, णेमित्तियादिट्ठगा य, ताहे तं दृतं पयावतिस्स मूलं पेसेति, दूतो संपत्तो, तत्थ य अंते-12
४ा पुरपेच्छणयं वदति, तत्थ दूतो पबिट्ठो, राया उद्वितो, तं पेच्छणयं भग्गं, ते कुमारा पेच्छणगण अक्खित्तगा भणति-को एसत्ति, नियुक्ती
| तेहिं भणितं-जहा अहिरण्णो दतोत्ति, तेहिं भणितं जया बच्चेज्जा तदा कहेज्जाह, सो अन्नया तेण पडिपूजितो पाहुडेणं, ताहे
Iणिग्गओ, पहावितो अप्पणो विसयस्स, कुमाराण च मणुसेहिं कहितं, ताहे सो तेहिं गंतूणं हतमहितपवरजाव सव्यं घेत्तूणं णियत्ता, ॥२३३॥
ते य से सब्बे मणूसा दिसेदिसि पलाया. रन्ना सुतं-जहा आधिरिसितो दूतो, ताहे संभमेण गंतूण णिवत्तितो, ताहे रनो विगुणतिगुणं दाऊण भणितो-मा हुरनो साहिस्ससि जे कुमारहिं कतं, तेण भणियं-ण साहेमि, ताहे जे ते पुरतो गता तेहिं सिद्ध, जथाआधरिसिओ दूतो, ताहे सो राया कुविओ, तेण दुतेण णातं जहा रनो पुव्वकहितल्लयं, जहावत्तं सिटुं तेण, रना भणित-अनो
दूतो गच्छतु, तं पयावई गंतूण भणाहि-मम साली कसिज्जमाणे रक्खाहि, दूतो गतो, रन्ना कुमारा उवलद्धा-किह अकाले मच्चू पखवलितो?, तेण अम्हं अवारए चव जत्ता आणना, राया पहावितो, कुमारेहिं भणितं-अम्हे वच्चामो, ते रुज्झ तं मड्डाए गता, ताहेर
ते खेत्तिए पुच्छति-किह ते रायाणो रक्खिताइया?, ते भणंति-आसहत्थिरहपुरिसपागारं काऊणं, केचिरं', जाव करिसणं पविट्ठन्ति, तिविठू भणति-को एच्चिरं कालं अच्छति?, ममं तं पदेस दावेह, तेहिं कहितं-एयाए गुहाए, ताहे कुमारण ततो हुत्तो रहो दिनो, जाव गुहं पविट्ठो, लोगेण दोहिवि पासेहि कलकलो कतो, ताहे सीहो वियंभंतो निग्गतो, कुमारो चिंतति-एस पयायेहिं अहं
॥२३३॥ द रहेण, विसरिसं जुद्धं, ताहे असिखेडगहत्थो रहातो उत्तिनो, ताहे पुणो चिंतितं-एस दाढणकखाउधो अहं असिखेडएणं, एवमवि
