________________
१ आनंदा
उपासकदशांग सानुवाद
ध्ययन
॥६
॥
॥६
॥
आणन्दस्स अन्तियाओ पडिणिक्खमइ, पडिनिक्खमित्ता जेणेव दुइपलासे चेइए जेणेव समणे भगवं महावीरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता समणस्स भगवओ महावीरस्स अदूरसामन्ते गमणागमणाए पडिक्कमइ, पडिक्कमित्ता एसणमणेसणं आलोएइ, आलोएत्ता भत्तपाणं पडिदंसेइ, पडिदसित्ता समणं भगवं महावीरं वन्दइ नमसइ, वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी-एवं खलु भन्ते ! अहं तुब्भेहिं अब्भणुण्णाए तं चेव सव्वं कहेइ जाव तए णं अहं संकिए ३ आणन्दस्स समणोवासगस्स अन्तियाओ पडिणिक्खमामि, पडिनिक्खमित्ता जेणेव इह तेणेव हव्वमागए, तं णं भन्ते ! किं आणन्देणं समणोवासएंणं तस्स ठाणस्स आलोएयव्वं जाव पडिवज्जेयव्वं उदाहु मए ? 'गोयमा' इसमणे भगवं महावीरे भगवं गोयम एवं वयासी-गोयमा! तुमचेवणं तस्स |ज्यां श्रमण भगवान् महावीर छे त्यां आवे छे. त्या आधीने श्रमण भगवान् महावीरनी थोडे दूर रही गमनागमन पडिक्कमे छे. पडिक्कमी एषणा अने अने अनेषणानी आलोचना करे छे, आलोचना करीने भक्तपान-आहारपाणीने देखाडे छे. देखाडीने श्रमण भगवंत महावीरने वंदन अने नमस्कार करीने तेणे ए प्रमाणे कडं-'हे भगवन् ! ए प्रमाणे आपनी अनुज्ञा मेळवी हुँ (वाणिज्यग्राम नामे ग्रामने विशे गोचरी माटे गयो हतो) इत्यादि पूर्वोक्त बधुं कहे छे. यावत् त्यार बाद शंकित, कांक्षित अने संशयने प्राप्त थयेलो हुँ आनन्द श्रमणोपासकनी पासेथी नीकळीने ज्यां आ स्थान छे त्यां शीघ्र आव्यो छु, तो हे भगवन् ! आनन्द श्रमणोपासके ते स्थाननी आलोचना करवी जोइए, यावत् प्राश्चित कर जोइए अथवा मारेकरवू जोइए ? 'गौतम!
१४. 'गोयमा इत्ति हे गौतम ! ए प्रमाणे आमन्त्रीने.
