________________
उपासकदशांग सानुवाद
|१ आनंदाध्ययन
॥४३॥
॥४३॥
BEXXX&&&&&&&XX
तेसिं असणं वा पाणं वा खाइमं वा साइमं वा दाउं वा अणुप्पदाउं वा, नन्नत्थ रायाभिओगेणं गणाभिओगेणं बलाभिओगेणं देवयाभिओगेणं गुरुनिग्गहेणं वित्तिकन्तारेणं । कप्पइ मे समणे निग्गन्थे फासुएणं एसणिज्जेणं असणपाणखाइमसाइमेणं वत्थपडिग्गहकम्बलपायपुंछणेणं पीढफलयसिज्जासंथारएणं ओसहभेसज्जेण य पडि-| भियोग-समुदायनी परतन्त्रता, बलाभियोग-बलवाननी अधीनता, देवताभियोग-देवतानी परतत्रता, गुरुनिग्रह-मातापिता वगेरेनी पराधीनता अने वृत्तिकांतार-आजीविकानो अभाव ए छ आगार सिवाय बीजे योग्य नथी, मारे श्रमण निर्ग्रन्थोने प्रासुक-अचित्त अने एषणीय (निदोष) अशन, पान, खादिम अने स्वादिम आहार, वस्त्र, पात्र, कम्बल, पादपोंछनक-(पग साफ करवानुं वस्त्र), पीठआसन, फलक-पाटीउं, शय्या-वसति, संस्तारक तथा औषध अने भैषज्य वडे सत्कार करवो योग्य छ' एम कहीने आवा प्रकाछे ते अन्ययूथिक-चरकादि कुतीथिकोने, 'अन्ययूथिकदैवतानि' हरि, हर वगेरे अन्यतोथिंक देवोने, 'अन्ययूथिकपरिगृहीतानि अर्हच्चैत्यानि वा' अन्यतीथिकोए ग्रहण करेला अरिहंतना चैत्य-प्रतिमाओने, जेम के भौत-शैवोए ग्रहण करेला वीरभद्र अने महाकाळतीर्थ | वगेरेने 'वंदितुम् अभिवादन-प्रणाम करवाने 'नमस्यितुम्' प्रणामपूर्वक प्रशस्त ध्वनि वडे गुणोत्कीर्तन करवाने 'न कल्पते' योग्य नथी, कारण के तेना भक्तोने मिथ्यात्व स्थिर करवा वगेरे दोषनो प्रसंग प्राप्त थाय. तथा पूर्वम्' पहेला 'अनालप्तेन' अन्यतीथिकोप न बोलावेला होय तो ते अन्यतीथिकोने 'आलपितुम्' एक बार बोलाववाने, 'संलपितुम्' वारंवार बोलाववाने योग्य नथी. कारण के तेओ आसनादि क्रियाओमा नियुक्त करेला-आसनादि बडे संमान करायेला तपेला लोढाना गोळा समान छे, अने ते निमित्ते कर्मनो बन्ध थाय छे. तथा आलाप-वातचीत वगेरेथी तेना के तेना परिवारना परिचयथी मिथ्यात्वनी प्राप्ति थाय छे. परन्तु प्रथम तेओए बोलावेला होय तो लोकापवादना भयथी संभ्रम सिवाय 'तमे केवा छो' इत्यादि कहेवू. तथा ते अन्यतीथिकोने अशनादि 'दातुं'