________________
उपासक
दशांग
सानुवाद
॥३२॥
णिहाणे, सामाइयस्स सइअकरणया, सामाइयस्स अणवद्वियस्स करणया ९ । तयाणन्तरं च णं देसावगासियस्स समणोवासएणं पञ्च अइयारा जाणियव्वा न समायरियव्वा, तंजहा - आणवणप्पओगे, पेसवणप्पओगे, सहाप्रवृत्ति. ४ सामायिक करवानुं स्मरण न थवुं अने ५ अनवस्थित-अनियत सामायिकनुं करवुं. त्यार बाद श्रमणोपासके देशावकाशिक व्रतना पांच अतिचारो जाणवा पण आचरवा नहि. ते आ प्रमाणे- १ आनयन प्रयोग - मर्यादित भूमिनी बहारथी कोइनी पासे मंगावबुं. २ प्रेष्यप्रयोग - पोताना प्रेष्य-नोकर वगेरेने मर्यादित क्षेत्रथी बहार मोकलवा. ३ शब्दानुपात - बीजाने जणाववा माटे खांसी
रादि वडे छे. २ 'कुक्कुइए' कौत्कुच्य अनेक प्रकारनी मुख, नेत्र वगेरेना विकारपूर्वक हास्य उत्पन्न करनारी भांड वगेरेनी जेम चेष्टा करवी. उपर कह्या प्रमाणेज आ अतिचार छे. ४ 'मोहरिए' मौखर्य धृष्टता, वाचालपणुं, धृष्टतापूर्वक असत्य भने संबन्ध विनानुं बोलवु आ प्रमादवतनो अथवा पापकर्मोपदेश व्रतनो अनाभोगादि वडे अतिचार छे. ४ संजुत्ताहिगरणे' संयुक्त कार्य करवामां समर्थ, अधिकरण- खांडणी, मुशल-सांबेलुं वगेरे राखवां, ते अतिचारनुं कारण होवाथी हिंस्रप्रदान व्रतनो आ अतिचार छे. जो के आ साक्षात् हिंसाना साधन शटक वगेरेने आपतो नथी, तो पण ते संयुक्त तैयार होवाथी बोजा ते वडे माग्या सिवाय पण काम करे छे, जो ते साधनो संयुक्त तैयार जोडेला न होय तो स्वयमेव तेओ कार्य करतां अटकी जाय छे. ५ 'उपभोगपरिभोगाइरिते' उपभोगपरिभोगातिरिक्त-उपभोग - परिभोगना उपयोगमां आवती जे वस्तुओं छे, ते स्नान प्रसंगे गरम पाणी, उद्वर्तन-सुगंधी चूर्ण, आमळा वगेरे अने भोजनना प्रसंगे अशन, पान वगेरे, तेमां अतिरिक्त-अधिकता, पटले पोताना तथा पोताना संबन्धीनुं काय थतां जे बाकी रहे ते उपभोगपरिभोगातिरिक्त कहेवाय छे. ते उपचारथी अतिचार छे. पोताना उपभोग करतां अधिक वस्तु वडे बाजा ओना स्नान भोजनादि द्वारा अनर्थदण्ड थाय छे. आ प्रमादवतनोज अतिचार छे. एम गुणव्रतना अतिचारो कह्या.
१ आनंदा
ध्ययन
॥३२॥