________________
उपासकदशांग सानुवाद
॥ १४१ ॥
एगे बए दसगोसाहस्सिएणं वएणं, जाव समणं भगवं महावीरं वन्दइ नमसइ, वन्दित्ता नर्मसित्ता जेणेव | पोलासपुरे नयरे तेणेव उवागच्छइ, उवागच्छित्ता पोलासपुरं नयरं मज्झम्मज्झेणं जेणेव सए गिहे जेणेव अग्गिमित्ता भारिया तेणेव उवागच्छइ । उवागच्छित्ता अग्गिमित्तं भारियं एवं वयासी - 'एवं खलु देवाणुप्पिए ! समणे भगवं महावीरे जाव समोसढे, तं गच्छाहि णं तुमं समणं भगवं महावीरं, वन्दाहि जाव पज्जुवासाहि, समणस्स भगवओ महावीरस्स अन्तिए पञ्चाणुव्वइयं सत्तसिक्खावइयं दुवालसविहं गिहिधम्मं पडिवज्जाहि' ।
९. तणं सा अग्गिमित्ता भारिया सद्दालपुत्तस्स समणोवासगस्स 'तह'त्ति एयमहं विणएणं पडिसुणेइ । यावत् श्रमण भगवंत महावीरने वंदन नमस्कार करे छे. वंदन नमस्कार करीने ज्यां पोलासपुर नामे नगर छे त्यां आवे छे. त्यां आवीने पोलासपुर नगरना मध्य भागमां ज्यां पोतानुं घर छे अने ज्यां अग्निमित्रा भार्या छे त्यां आवे छे. आवीने तेणे अग्निमित्रा भार्याने आ प्रमाणे कां - ए प्रमाणे खरेखर हे देवानुप्रिये ! श्रमण भगवान् महावीर समोसरेला छे, ते माटे तुं जा अने श्रमण भगवंत महावीरने वंदन कर यावत् पर्युपासना कर, तथा श्रमण भगवंत महावीरनी पासे पांच अणुव्रत अने सात शिक्षात्रत रूप बार प्रकारनो गृहस्थ धर्म अंगीकार कर.
९. त्यार पछी ते अग्निमित्रा भार्या श्रमणोपासक सद्दालपुत्रना ए अर्थने 'तह'त्ति कही विनय वडे स्वीकारे छे. त्यार बाद ९. तप णं सा अग्गिमित्ता' इत्यादि. त्यार बाद ते अग्निमित्रा भार्या सद्दालपुत्र श्रमणोपासकना ए अर्थने 'तह'सि कही विनय वडे
७ सद्दालपुत्र अध्ययन
H१४१ ॥
