________________
उपासक
दशांग
सानुवाद
॥१३६॥
रावणसया । तत्थ णं तुग्भे पाडिहारियं पीढ०जाब संधारयं ओगिव्हित्ता णं विहरह' । तए णं समणे भगवं महावीरे सद्दालपुत्तस्स आजीविओवासगस्स एयमहं पडिसुणेइ, पडिसुणेत्ता सद्दालपुत्तस्स आजीविओवास|गस्स पञ्चकुम्भकारावणसएस फासुएसणिज्जं पाडिहारियं पीढफलग० जाव संथारयं ओगिव्हित्ता णं विहरः । ६. तए णं से सद्दालपुत्ते आजीविओवासए अन्नया कयाइ वायाहययं कोलाल भण्डं अन्तो सालाहिंतो बहिया नीणेइ, नीणेत्ता आयवंसि दलयइ । तए णं समणे भगवं महावीरे सद्दालपुत्तं आजीविओवासयं एवं पांच सो कुंभारना हाटो छे, त्यां तमे प्रातिहारिक पीठ, फलक यावत् संथाराने ग्रहण करीने रहो. त्यार बाद श्रमण भगवान् महावीर आजीविकोपासक सद्दालपुत्रनी ए बात स्वीकारे छे, स्वीकारी आजीविकोपासक सद्दालपुत्रना पांचसो कुंभारना हाटोमां प्रासुक अने एषणीय (निर्दोष) प्रातिहारिक पीठ, फलक यावत् संथाराने ग्रहण करीने विहरे छे.
६. त्यार पछी आजीविकोपासक सद्दालपुत्र अन्य कोई दिवसे शालामांथी बहार काढे छे. बहार काढीने तडकामां सूकवे छे. त्यारे
वाताहत - वायुथी सुकायेल कुंभारना पात्र अंदर रहेला छेतेने श्रमण भगवान् महावीरे आजीविकोपासक सद्दालपुत्रने कधुं -
६ 'वायाहयगं ति. वाताहतं वायु वडे कंडक सूकायेलां, काचा, 'कोलालभंडे ति कुलाल-कुंभार, तेना संबन्धी ते कौलाल - कुंभारे घडेला भांड-पात्र . प पुरुषकारवडे कराय छे के ते सिवाय कराय छे ? प प्रमाणे भगवंते पूछधुं पटले ते नियतिवाद रूप गोशालकना मत वडे भावित-वासित होवाथी 'पुरुषकारवडे कराय छे' ए उत्तर आपवामां पोताना मतनो त्याग अने परमतना स्वीकाररूप दोषने जाणता तेणे 'अपुरुषकारेण' पुरुषकार सिवाय कराय छे एम उत्तर आप्यो छे. त्यार पछी तेणे स्वीकारेल नियतिमतनो
७ सद्दालपुत्र अध्ययन
॥१३६॥
