________________
उपासक
दशांग सानुवाद.
३चुलनीपिताध्ययन
॥१०॥
| ॥१०२॥
| हं भो चुलणीपिया! समणोवासया! अपत्थियपत्थया ! जाव न भञ्जसि तो ते अहं अज्ज मज्झिमं पुत्तं साओ गिहाओ नीणेमि, नीणेत्ता तव अग्गओ घाएमि, जहा जेटुं पुत्तं तहेव भणइ, तहेव करेइ। एवं तचंपि कणीयसं जाव अहियासेइ।
४.५-६. तए णं से देवे चुलणीपियं समणोवासयं अभीयं जाव पासइ, पासित्ता चउत्थंपि चुलणीपियं समणोवासयं एवं बयासी-"हं भो चुलणीपिया!समणोवासया! अपत्थियपत्थया! ४ जइ णं तुम जाव न भञ्जसि तओ अहं अन्ज जा इमा तव माया भद्दा सत्थवाही देवयगुरुजणणी दुक्करदुक्करकारिया तं ते साओ गिहाओ नीणेमि, पासकने निर्भय रहेलो यावत् जुए छे, जोइने तेणे बीजी वार पण चुलनीपिता श्रमणोपासकने ए प्रमाणे कडं-अभार्थितनी (मरणनी) प्रार्थना करनार हे चुलनीपिता श्रमणोपासक ! यावत् व्रत वगेरेने तुं नहि भांगे तो हुं आजे तारा मध्यम-वचला पुत्रने तारा पोताना घरथी लई जईश. लईने तारा समक्ष तेनो घात करीश-इत्यादि जेम ज्येष्ठ पुत्र संबन्धे कयुं हतुं तेम कहे छे अने ते प्रमाणे करे छे. ए प्रमाणे त्रीजा नाना पुत्रने पण करे छे. यावत् (चुलनी पिता) दुःखरूप वेदना सहन करे छे.
४. त्यार बाद ते देव चुलनीपिता श्रमणोपासकने निर्भय रहेलो जुए छे. जोईने तेणे चोथी वार पण चुलनीपिता श्रमणोपासकने ए प्रमाणे कह्यु-अप्रार्थित (मरण)नी प्रार्थना करनार हे चुलनीपिता श्रमणोपासक ! जो तुं यावत् व्रतादिने भांगीश नहि तो आजे हुँ जे आ तारी माता भद्रा सार्थवाही देव, गुरु अने जननीरूप तथा गर्भपालनादि रूप अत्यन्त दुष्कर करनारी छे, तेने तारा पोताना घरथी लई जईश. लईने तारी आगळ तेनो घात करीश. घात करीने त्रण मांसना टुकडा करीश. करीने आदान-आधग तेल वगेरेथी भरेला