________________
श्रोदे०
नषेधिक्या भुवनमल्ल
चैत्यश्रीधर्म संघा चारविधौ ॥३६॥
गृहं च-मंदिरमुपलक्षणत्वादापणादिपरिग्रहः जिनगृहं च-देवगृहं जिनपूजा च-पूष्पादिमिर्जिनाम्यर्चनं तेषां व्यापारः-तद्गतकार्यकारणचिंतनादिलक्षण आरंभस्तस्य त्यागाद्-वर्जनाषेधिकीत्रयं पूर्वोक्तशब्दार्थ यथार्थनामकं भवतीतिगम्यते, तत्र प्रथमा नैपेधिकी अग्गद्दारे-बलानकप्रवेशसमये विधेया१, द्वितीया तु मध्ये-मुखमंडपादौर तृतीया पुनश्चैत्यवंदनाविधानसमये इत्यक्षरार्थः,
भावार्थस्त्वयम्-जिनभवनादिबहिर्भूतगृहहट्टादिगतक्रयविक्रयादिव्यवहाररूपसावद्यारंभविधाननिषेधनिष्पना प्रथमा नैपेधिकी, सा |च अग्रद्वारे-जिनभवनबलानके वक्ष्यमाणपंचविधाभिगमविधानपुरस्सरं प्रविशता भुवनमल्लनरेंद्रवत् कार्येति,यदुक्तं भाष्ये-पंचविहामिगमेणं पविसंतु बलाणए निसीहितिगं । कुजा बहिवावारं न काहमिहिति भावितो॥१॥" (१८८ अर्थतः) अत्र मनोवचःकायैहादिव्यापारो निषेध्य इति ज्ञापनार्थमुक्तं-'निसीहितिगं कुज'ति, परमेकैवैपा गण्यते, जिनगृहादिबहिर्भावितयैकरूपस्यैव गृहादिव्यापारस्य निषिद्धत्वात् , तथाच लघुभाष्यं-"तणुवयणमाणसाणं निसेहविसया निसीहिया तिनि"त्ति, भुवनमल्लनरेंद्र कथा चै कुसुमपुरी अस्थि पुरी बहुचउरयणेहिँ एगचउरयणं । एगहरिं भूरिहरीहिं परिहवइ अमरनयरिं जा ॥१॥ हेमप्पहो हरी इव तथास्थि निवो गवाहिवो स जओ । भजा य तस्स रंभा पुत्तो पुण भुवणमल्लुत्ति ॥२॥ सूरो रणमि सोमो नयंमि वक्को रिउंमि जो उ बुहो। सत्थंमि मईइ गुरू नीईइ कई अघे मंदो ॥३॥ कइआ निवं सहत्थिं वित्ती विनवइ देव! बहि एगो । पुरिसो दट्टुं इच्छह पहुं कहेइ अन सो अप्पं ॥४॥ मुंचत्ति निवुत्ते जा मुक्को पत्तो य रायदिहिपहं । ता हसि | निको भणई किं अप्पं करह ! गोवेसि ॥५॥ सो भणइ कयपणामो पहु। कोरउ भेऽवयारणं करहो । कह चिरदिट्ठो ओलक्खिओ |मि नामं च सरियं मे ॥६॥भणइ निवो उवयारी वीसरसि तुम? जमप्पिया तुमए । रंभा दिवे विवाहे थविध कणयपाउया
SAIRAHISHIRSHIP Imam