________________
मुद्रात्रिक
श्रीदे चैत्य श्रीधर्म संघा
Fie
।
चारविधौ ॥१३२॥
dihith
लौ-संपद्धौ कार्यों इत्येके सूरयः प्राहुः, अन्ये पुनस्तत्रालपावित्येवं वदंति, तत्र मध्यमभागमध्यवयांकाशगतावित्यर्थः ॥१४॥ आसां विषयविभागमाह. पंचंगो पाणिवाओ थयपाढो होइ जोगमुद्दाए । वंदण जिणमुहाए पणिहाणं मुत्तसुत्तीग ॥ १५॥
पंचांगानि जान्वादीनि विवक्षितव्यापारवंति यत्र स पंचांगःप्रणिपात:-प्रणामः प्रणिपातदंडका, पाठस्यादापवसाने च कर्तव्यतया लन्धैतन्नामा, स चोत्कर्षतः पंचांगः कायों, यदुक्तमाचारांगचूर्णी-'कह नमति !, सिरपंचमेणं कारणं'ति,यत्पुनः 'वामं जाणुं अंचेई' इत्यायुक्तं तत् प्रभुत्वादिकारणाश्रितत्वात् . न यथोक्तविधिवाधकतया प्रमवितुमर्हति चरितानुवादत्वाच, यद्यपीह पंचांगः प्रणिपात इत्युक्तं तथापि पंचांगमुद्रया प्रणिपातः कार्यः इति द्रष्टव्यं, मुद्राणामेवाधिकृतत्वाव, उक्तंच पंचांग्यामपि मुद्रावं, अंगविन्यासविशेषरूपत्वात् , योगमुद्रादिवदिति, आह-नन्वेवं मुद्दातियंति उक्तसंख्याविघातप्रसंगो, नैतदेवं, अमिप्रायापरिज्ञानात् , उक्तं हि प्राक् योगमुद्रादयो ह्येवं परिसंख्याताः,सूत्रोचारभावितया,मलमुद्रात्रयरूपत्यात मुकुटां१ जलीरपंचांगी३. मुद्रादयस्तु प्रणामकरणकालभावित्वात् , यद्यपि 'करयलपरिगहियं सिरसावत्रं दसनहं मत्थए अंजलिं कटु एवं वयासी'त्युक्तं दृश्यते तदपि सूत्रोचारस्यादौ विनयविशेषदर्शनपरं, न पुनस्तथास्थितस्यैव सूत्रोच्चारख्यापनपरं, अन्यदापि नृपादिविज्ञपनादावप्यादौ तथा प्रतिपत्तेभेणनात् , तथा स्थितस्य विज्ञापनादेरदर्शनाद, पूर्वकालभाविविधिवाचिनः कृत्वेति त्याप्रत्ययस्योत्तरकालभाविविध्यंतरसूचकत्वाच, अक्षिणी निमील्य हसतीत्यादिवत् तुल्यकर्तकत्वायोगान् निमील्यादौ कमस्त्वग्रहणात, किंच-यद्येवं स्थितस्यैव सूत्रपाठः क्रियेत ततोऽपिहितमुखत्वेन धर्मरुचिसाध्वादीनामपि सावधभापापत्तिः, तथा च भगवत्यामुक्तम्-"सके ण भंते
बतानाinha
S INMARRIA
॥१३२।।