________________
.७२६॥
सादिविराधना स्यादिति भावः ॥ किन
से भिक्ख वा २ से जं पुण उवस्सयं जाणिजा, तंजहा-खंधंसि वा मंचंसि वा मालंसि वा पासायसि वा हम्मियतलंसि वा अन्नयरंसि वा तहप्पगारंसि अंतलिक्खजायसि. नन्नत्थ आगाढागाढेहिं कारणेहिं ठाणं वा ३ नो चेइज्जा १॥से आहच चेहए सिया नो तत्थ सीओदगवियडेण वा उसिणीदगवियडेण वा हस्थाणि वा पायाणि वा अच्छीणि वा दंताणि वा मुहं वा उच्छालिज वा पहोइज्ज वा नो तत्थ ऊसद पकरेजा, तंजहाउच्चारं वा पासवणं वा खेलं वा सिंघाणं वा वंतं वा पित्तं वा पूयं वा सोणियं वा अन्नयरं वा सरीरावयवं वा २ । केवली चूया आयाणमेयं, से तत्थ ऊस पगरेमाणे पयलिज वा पवडेज वा। से तत्थ पयलमाणे वा पवडमाणे वा हत्थं वा जाव सोस वा अन्नयरं वा कायसि इदियजायं लूसिज्ज वा पाणाणि वा ४ अभिहणिज्ज वा जाव ववरोविज वा । अथ भिक्खण पुवोवइहा ४ तहप्पगारे उवस्सए अंतलिक्खजाए नो ठाणं
था ३ चेइज्जा ५॥ सू० ६६ ॥ स भिक्षुर्य पुनरेवंभृतमुपाश्रयं जानीयात् , तद्यथा-स्कन्धः-एकस्य स्तम्भस्योपर्याश्रया, मश्चमालौ-प्रतीतौ, प्रासादो-1 द्वितीयभूमिका, हयंतलं-भूमिगृहम् , अन्यस्मिन् वा तथाप्रकारे प्रतिश्रये स्थानादि न विदध्यादन्यत्र तथाविधप्रयो