________________
हाग्रंथ:
पदेशपदा, महया विभूइजोएण जा गओ केत्तियंपि तं मग्गं । आवासिओ अरने एगम्मि हएण अवहरिओ ॥ ५० ॥ पेच्छइ पुरंदरजसं मंतनिमित्तं नियाओ ठाणाओ । अवहरिय मंडलंतो निवेसियं घायणस्स कए ॥ ५१ ॥ एगेणं कावालियतवस्सिणा भीमडमरुयरवेण । पडिच्छंदमणुसरंतो चितेउमिमं समाढत्तो ||५२॥ किं एसा मम दइया अहवा तीए इह कहंभावो । चित्ता दिव्वस्स गई तत्तो कि वा न संभवइ ? ।।५३ | अहवा जा कावि इमा होउ अहं ताण कारगो होमि । एयाओ रक्खसचेट्टियाओ अइदुट्ठचित्ताओ ||५४|| तो हक्कारवबहिरियरण्णुद्देसेा भणेइ तं कुमरो । रे रे ! अणजकज कह एयं ववसिओ सिति ॥५५॥ उक्खित्तमंडलग्गं तं पेच्छिय निच्छियं च घायकए । संजायमच्चतासो सहसा अहंरुणीभूओ ।। ५६ ।। उवलद्धजीविया सा भणिया तो तेण कहसु तं एत्थं । कह पत्ता सा भासइ रयणीए सुहपसुत्ता हं ॥ ५७॥ केणावणञ्जचरिएण आणिया तक्खणं च पडिबुद्धा । जा पेच्छामि समंता दिट्ठो कावालिओ एस ।। ५८ ।। सुहय ! तुहं पडिच्छंदस्स दंसणाओ समप्पिओ अप्पा । पुव्विपि संपयं पुण विक्कमकिणिया अहं जाया ।। ५९ ।। कहिओ नियवृत्तंतो कुमरेणवि तुज्झ परिणयणहेउं । चलिओ सुंदरि ! तुरएण आणिओ देवजोगेण ||६० ।। एयम्मि अवसरे कुमरसेन्नमह सव्वमेव संपतं । घेत्तुं पुरंदरजसं तो पत्तो तीए पिउगेहे ॥। ६१ ।। जाओ महामहेणं वीवाहो ताण बहुलनेहाण । कालेण पिउपुरीए समागओ पणमिओ जणी ।। ६२ ।। तो धणकोडी बहुयाओ जं च अन्नंपि निवईगिहजोगां । दाएणगुणं बहुयाए दावियं रणा ।। ६३ ।। जह दोगुंदुगदेवस्स दिव्वभोगेहि वोलए काली । तह तस्सवि य मणोरहसमणंतरसिद्धकजस्स ।।६४।। कइयाइ सोमपालो नरपालो कुणइ आउलं देस लद्धपउत्ती निधिकुंडलस्स जणओ पुरा नीइ
७८४ ।।
विषयाभ्यासाह रणे शुक
शुकीउत्तरभवस्व
रूपयुतं
चरित्रम्
।। ७८४ ।।
