________________
खणेणेसा ।।२४५।। अमयरसेणव सित्ता अणुभूया अणुसुहं अइपभूयं । करयलदुएण घेत्तुं बालं संठवइ अंकम्मि ॥२४६।। M जयं नंद देवि ! भदं णिकारणवच्छलाए तुह होउ । जीवाविया अणाहा सामिणि ! तुमए सुदीणा हं ॥२४७।। किं
To मझ जीविएणं एवंविहपराभवग्गिभुग्गाए ?। किंतु न तारामि मोत्तुं वच्छमणाहं विसालच्छं ॥२४८।। किर काही ..८ ॥६८७॥ सुयजम्मे जणओ नयरे छणं महच्छरियं । नवरं विहिपरिणामो एसो अइदारुणो जाओ ।।२४९।। रजति जाव कजं |
कयकजा दुजणव्व दुम्मति । जे ते कारिमनेहा हाहा धी निग्गिणा पुरिसा ॥२५०।। पियपडिबंधपिसल्लो जाण मणोमंदिरे न संवसिओ। निमिसंतरंपि तासिं नमो नमो बालसमणीणं ॥२५१। बालत्तणेवि जइ ता हुंता हं बंभचारिणी समणी । एरिसयं ता वसणं सुमिणम्मिवि ही न पेच्छंता ॥२५२।। इयं विविहं विलवंती रुयंतवणदेवयं रुांती य । तावसमुणिणा केणवि दिट्ठा सा पुनजोएण ॥२५३।। एसा किं सग्गवहू किंवा विजाहरित्ति तकतो। गंतूण आसमपयं कुलवइणो तरखणं कहइ ॥२५४॥ तेणावि य सदएणं सावयमाईहिं हाउ मा ईए । कोई उवद्दवो तुरियतुरियमाणविया ताहे ॥२२५।। सावि न संपइमण्णा मे अस्थि गइत्ति आगया विहिओ। कुलसामिणो पणामो सप्पणयमुदतमह पुट्टा ॥२५६॥ मन्नुभरनिब्भरा सा अव्वत्तंपि हु भणेउमतरंती। महुरवयणेहिं आसासिया य णिउणेण कुलवइणा ॥२५७।। ॥६८७।।
भणिया वच्छे ! उत्तमकुलसंभूया तुम जओ देहो । णाणा विहेहिं लक्खणसएहिं णज्जइ सुकल्लाणो ॥२५८॥ को To एत्थ निच्चसुहिओ कस्स व लच्छी अखंडियच्छाया। कस्स चिरं पेम्मसुहं खलियं न समागणं कस्स? ॥२५९॥ ता
धीरिममवलंबिय पालेहि तवस्सणीण मज्झगया । देवकुमारनिभमिण पुत्तं गुरुदेवपणयपरा ॥२६०।। जाव तुह पुश्व