________________
॥६८५॥
ओयरिय रहा तत्तो पुरओ कयकरंजली होउं । सायभररुद्धकंठो रुयमाणो भणिउमारद्धो ॥२१६।। हद्धी धिरत्थु पावो देवि ! अहं सच्चमेव निकरुणो । जेणेरिसम्मि कम्मे निओइओ हयकयंतेण ॥२१७।। सो देवि ! वरमजाओ पावयरो पावचेट्टिओ दुदो। जो एयारिसवित्ति धारेई जीविउं पुरिसो ।।२१८॥ जुज्झइ जणएण समं विणिवायइ भायरं सिणिद्धपि । सेवयसुणओ वरओ पहुवयणा विसइ जलणम्मि ॥२१९।। ओयरिय रहवराओ ता निवससु एत्थ सालछायाए । एसो रायाएसो अन्नं भणिउं ण पारेमि ॥२२०॥ विजुनिवायब्भहियं तव्वयणं सुणिय मुणिय तत्तत्थं । ओयरमाणी मुच्छावसेण धरणीगया देवी ।।२२१॥ इयरोवि रहं घेत्तुं रुयमाणो चेव पडिगओ नयरं । पत्ता कमेण कहकहवि चेयणं अह पुणो देवी ।।२२२।। जा चिट्ठइ रुयमाणी अइकरुण कुलहरस्स समरिऊण । ता पुव्वनि उत्ताओ पत्ताओ पाणविलयाओ ।।२२३॥ ताहिं च रक्खसीहिं करसंठियकत्तियाकरालाहिं । णिकरणकोउभडभिउडीभीसणणिडालाहिं ।।२२४॥ हा दुटे ! दुहचेटे ! ण याणसी माणिउं निवइलच्छि । जं पडिकूलं वट्टसि रण्णो णेहाउलस्सा वि
॥२२५।। ता सहसु संपयं दुक्यस्स फलमेरिसाई फरसाइं । वयणाई भासिऊणं छिण्णं सहसा भुयाण जुयं ॥२२६।। केऊरं कणयभूसागविराइयं निवडियं धरावलए। कहकहवि लद्धसन्ना विलावमिय काउमारद्धा ।।२२७॥ हा दिव्व ! कीस मज्झं एवं कुविओ सि निग्घिणो होउं । जेण अतक्कियमेवं करेसि अइदारुणं डंडं ? ॥२२८॥ किं णत्थि तुज्झ गेहे मए समा कावि बालिया पाव । जेण ण याणसिणिटुं हयविहि ! दितो दुहमणिटुं ? ॥२२९॥ हा अजउत्त ! जुत्ता असमिक्खियकारिया ण ते एसा । दहिही हिययं अहियं अणुतावो धीर ! तुह विउणो ॥२३०।। जाणंतीए ण
॥६८५॥