________________
६७५॥
दीणिम जणंति, जोयणसंपत्तिय, चिंतासायरि खिवहिं तवहिं परमंदिरि जंतिय । पियपरिचत्त अहंतपुत्त मणुतावहि जणयह, जम्मदिणिच्चिय नयण नीरु निदिज्जइ धूयहं ॥६७॥ भणिओ तेहिं तओ हं भइणीए लहसु किंचि वरमुचियं । जं बहुरयणा पुहवी तुमंपि बहुहिंडणसहावा ।।६८॥ एवंति भणंतेणं मएवि लिहिओ इमीए पडिच्छंदो। तयणुण्णाओ कमसोहिजो गेहम्मि पत्तो म्हि ॥६९।। फुरइ पुण मज्झ हियए एसा देवस्स चेव, उचियत्ति । नियसामियं पमोत्तुं रयणं को सहइ अन्नस्स ? ।।७०॥ कुलगिरिसमुब्भवाणं ठाणं रयणायरो हु सवियाणं । मोत्तूण ससि अन्नत्थ कत्थई घडइ कि जोण्हा ? ॥७१।। तं सोऊण गरिंदो ताहे चिंताउरो दढं जाओ। कह मज्झ इमाए समं लहुमेव समागमो होही ? ॥७२।। एत्थंतरम्मि मज्झण्हसमयसूयाकरो सुरगिहेसु । संखरवो संजाओ पढियं तह कालकहगेण ॥७३॥ उल्लसियतेयपयरो सूरो जणमत्थयं कमइ एसो । तेयगुणब्भहियाणं किमसज्झं जोवलोगम्मि ? |७४।। सिंगारवुड्डिजणणी मणोरमा बहुमहूसवसणाहा । देवच्चणेण लब्भइ लच्छी दइया य कमलच्छी ॥७५।। अत्थाणमंडवा सो उठ्ठित्ता कयसिणाणकायव्वो । देवाइपूयणं काउं किंचि आहारमुवभुत्तो ॥७६।। उवलद्धो रसणाणं महुराईणं ण कोवि आसाओ। तं चिय कलावई माणसम्मि सइ संभरंतेण ॥७७।। तो सुत्तो ससयणीए कत्थइ वत्थुम्मि रइमयावंतो। परिचितिउं पवत्तो इमेरिसं उम्मणो संतो ॥७८॥ भई ते देव्व ! जेणं जियतियसवहू निम्मिया सा मयच्छी, तं खूणं जं न सिद्धा गयणगमखमा माणवाणंपि पक्खा । तम्हा अम्हंपि इण्हि कुणसु पहु ! लहुं सुंदरं पिच्छभारं, पेच्छामो जेण हत्थं वयणजलरूहं दुल्लहं वल्लहाए ॥७९॥ किं होही सा राई दिवसो वा अमयणिम्मिओ कोइ । जत्थ रमिस्स
॥६७५।।