________________
उपदेशपदः पाणिपुडएणं ॥१८॥ एत्थंतरम्मि गयणे उच्छलिओ देवदुंदुहिनिनाओ। घोसिति अहो दाणं अहो महादाणमिइ विबुहा महााग्रंथः ।।१९।। जणजणियमहच्छेरं गंधोदयपुप्फवरिसणं जायं । उक्कोसा वसुहारा पडिया य घरंगणे सहसा ।।२०।। अविय ।
सत्तरभवनरनरवइसुरअसुरा वंदित्तं वंदिणोवि से पत्ता । किंवा सुपत्तदाणा जायइ अञ्चब्भयं न जए? ॥२१॥ इय पयर्ड
वर्णनममाहप्पं पेच्छंतो विसुद्धदाणधम्मस्स । भेत्तूण कम्मगंठिं दंसणसको इमो जाओ ॥२२॥ विणिओइऊण वित्तं पवित्त।।६६० पत्तेसुदूरमहुरा सो। चइऊण पूइदेहं पत्तो पढमं अमरगेहं ॥२३॥ भोत्तण चिरं भोए सुरसुंदरिविसरवट्टियामाहे ।
चविउममरालयाए इहेव विणयंधरो जाओ ॥२४॥ जाओ जहत्थनामो इमेण जाएण रयणसारिब्भो। जणणीविय पुनजसा पुनजसा चेव संपन्ना ।।२५।। रूवं कलाकलावो लच्छी कित्ती कलंकनिम्मुक्का । अंतेउरं सुतारं सव्वं दाणस्स फलमेयं ॥२६।। अविय “दाणं पुन्नतरुस्स मूलमणहं पावाहिमंतक्खरं, दालिद्दद्द मकदलीवणदवो दोहग्गरोगोसह । सोवाणं गुरुसग्गसेलचडणे मोक्खस्स मग्गो वरो, ता दायव्वमिणं जिणुत्तविहिणा पत्ते सुपत्ते सया ॥११॥" पत्तो कमेण जोयणमुजोयणमखिलकामचरियाण। जिणदाणपभावाओ इमस्स एयाओ घडियाओ ।।२७।।
॥६६०।। तम्मि समयम्मि राया तम्मि पुरे आसि धवलजसपसरो। णामेण धम्मबुद्धो सच्चं चिय धम्मबुद्धित्ति ॥२८॥ लायण्णणीरसरिया गुणमणिभरियाऽकलंककुलचरिया। घणदंती वरकंती देवी तस्सासि विजयंती ।।२९।। सुपइट्ठिय सीमंतं विसयग्गामोवसोहियं निच्चं । तं वरघरणिं धरणिव भंजमाणस्स से रन्नो ॥३०॥ नयरे नयरेहिलो को सुहिओ सुत्थओ दढं एस? । एवं पवत्ता वत्ता कइयावि तस्स अत्थाणे ॥३१॥ भणियं भडेण केणई अग्गमणी सुत्थियाणमिह