________________
।।६३३।।
॥४१॥ अह नंदणम्मि नयरे चंदनरंदेण नियययाओ । रूवाइसओ रइसुंदरीए निसुओ हिययहारी ||४२ || अणुरायरसाइसया तेण निउत्तो तयत्थणे मंती । लद्धा य तेण पडिवत्तिनिउणमइमग्गमाणेण ||४३|| तओ विच्छड्डेण सुमहया विसजिया राइणा सुहमुहुत्ते । लच्छिव्व पुन्ननिहिणो सयंवरा तस्स सा पत्ता ||४४ अह वासरे पसत्थे वत्ते वीवाह मंगले रम्मे । वद्धावण्याणंदो नंदणनयरे पवित्थ रिओ || ४५ ॥ किं एसा सग्ग्रवहू किं वा पायाल कण्णगा धण्णा । लच्छी गोरी विजाहरिव्व मयणप्पिया किंवा || ४६ || पइभवणं पइहट्टं पइमग्गं पइसहं पइनियाणं । सुव्वंति तम्मिनयरे इय नरनारीगणुल्लावा ||४७|| कालेण निक्कलंको चंदो चंदोव्व तीए जोण्हाए । जाओ जयम्मि पयडो संपत्तविसुद्ध - क्खाए ।।४८।। अन्नदिणे कुरुवइणो महिंदसीहस्स संतिओ दूओ | चंदनराहिवपुरओ संपत्तो भणिउमाढत्तो ॥ ४९॥ संदिट्ठ मह पहुणा अम्हं तुम्हं च पुव्वपुरिसाणं । इयरजणासामन्नो आसि दढं नेहपडिबंधो ।। ५० ।। ते यि सुय सुजाया चिट्ठति धयन्त्र निययवंसग्गे । दुव्वायहयावि न जे मुयंति पुव्विल्लसंबंधं ॥ ५१ ॥ सायरनिसायराण महेसिहंडीण मिहिरनलिजीणं । दूरेवि वसंताणं पडिवन्नं नन्नहा होई ॥५२॥ किंवा भणउ अन्नं अगन्नसोजण्णमुव्वहंतस्स । सव्वं पओयणं मे कहियव्वं सव्वहा तुम || ५३ || अन्न व नवोढा जा सुब्बइ रइसुंदरी पिया देवी । तं अम्हं पाहुणिगं पेससु संमाणिमो जेण । ||५४ || जो मन्निजइ संयणो तस्स कलत्तंपि गउरषद्वाणं | जम्हा पुत्तम्मि पिए होइ पियं पुत्तवेढणयं ॥ ५५ ॥ सोऊण दूयवयणं भणियं चंदेण ईसि हसिऊण । सव्वस्स जणियपणया भण कस्स न वल्लहा सुयणा ? ॥ ५६ ॥ भत्ती परोवयारो सुसीलया अजवं पियालवणं । दक्खिन्नविषयवाया सुयणाण गुणा निसग्गेण ।। ५७ ।। ता दूय ! जुत्तमेयं संदिट्ठ अम्ह
2
। ६३३।।
