________________
।।६०५।२
• भणिया गंगं समुत्तरह तुब्भे । पासामि जाव सोत्थियसुरमुदहिपई खणं एकं ॥ ३०७ ॥ णावाए गवेसणमायरेण काऊण ते तदारूढा । जा उत्तरति ता तेसिमण्णमणं समृल्लावो ॥१३०८॥ जाओ, महाबलो एस ताव कण्हो पहू समुत्तरिउ । गंगं न वत्ति कुणिमा परिक्खणं ठावणेण इहं ॥ ३०९ ॥ नावाए, तीरपत्ता सकेोउंगा जाव तत्थ चिट्ठति । ताव हरी बाहाए घेत्तूण रहं ससारहियं ॥ ३१०|| एगाए कन्नाए पारो दुद्धरं तरिउं गंगं । ता जाव मज्झभागे नईए बाढ परिस्ता ।। ३११|| गंगादेवी थाहं रएइ विस्संतओ तओ चलइ । तीरं पत्तेण निहालिऊण इय पंडवा भणिया ।। ३१२ ।। तुभे महाबला भो ! जमकिच्छेणं णई समुत्तिन्ना । अहमश्चंत किलेसेण एयं तत्तीरमणुपत्तो ॥ ३१३ ।। नावाए सामि ! अम्हे गंगं उत्तिष्णगा परं तुम्हं । सामत्थपरिक्खण कोउगेण एसा इहं ठविया ||३१४ || जलणकरालवियंभिय
वेण जणद्दणेण ता भणियं । इव्हि मज्झ परिक्खा कज्जइ धी ! तुम्ह चरियमिणं ॥ ३१५॥ जइया स पउमनाहा संगामसिरम्मि निष्फुरो विहिओ । भग्गा य अमरकंका तथा परिवखा न मे विहिया ।। ३१६ ॥ अच्चुग्गलोहदंडेण तेण तेसि रहा सरोसेण । परमाणुनिव्विसेसा जहा तहा चुण्णिया जाया ।। ३१७ || निब्विसया आणत्ता अह हरिणा निययसिबिरसंजुत्ता । ते गंतूण गयउरे पंडुस्स सरूवमाहंसु ।। ३१८ । । तेणवि कुंती कण्हंतियम्मि तक्कालमेव पेसविया । भणिया जहा पन्ना एसी होउत्ति तह जयसु || ३१९|| सप्पणयं तह तह भासिओवि जइया न रोसमुज्झेइ । भणियं कुंतीए तया भरहद्धमिमं तुहायत्तं ॥ ३२० ॥ ता कत्थ जंतु कहसु संपयं अप्पणा तुमं चेव । कोमलहियएणुत्तं दाहिणजल हिस्स तीरम्मि ।। ३२१|| तो हत्थिणा उराओ सपरियणा तत्थ गंतु विरयंति । पंडुमहुराभिहाणं नगरि कंचित्ति विक्खायं ॥ ३२२|| ते
।।६०५ ।।
