________________
श्रीउपदे
शपदे
।।३४॥
॥३८८।। कं पुच्छामि पउत्ति एवं चितिय पलोइयाउ दिसा । न य कोई सच्चविओ ठिओ सरंतो तयं चेव
१ चोल्लक॥३८९॥ खणमेत्ताओ एगो कल्लाणाकारओ परिणओ य । पत्तो पुरिसो परिपुच्छिओ य भो भो महाभाय !
निदर्शनम ॥३९०।। एवं विहनेवत्था कल्ले वा अन्ज वा न दिट्ठत्ति । बाला काय भमंती इमाइ अडवीइ मज्ॉम्मि? ॥३९१।।। तेणुत्तं भत्तारो किं पुत्तय! तीइ होसि, आमंति । भणिए कुमरेण भणाइ सा मए भद्द! रोयंती।।३९२।। दिट्ठाऽवरणहसमए कासि तुमं पुच्छिया कुओ चेह । कि कारणं इमस्सा सोयस्स कहिम्मि गंतव्वं? ॥३९३।। कहियमिमीए गग्गरगिराइ किंचि वियाणिया ताहे । भणिया जहा मम च्चिय तं पुत्ति ! दुहित्तिया होसि ॥३९४।। तीए चिय चुल्लपिउस्स साहियं सायरं च सगिहम्मि । नीया तेण तुमं चिय गवेसिओ न उण दिट्ठो सि ॥३९५।। ता सुंदरमिह जायं जं मिलिओ संपयंति भणिऊण । सो सत्थवाहगेहं नीओ विहिओ य व वाहो ॥३९६।। रयणवईएतस्संगलालसो जा गमइ दिवसाई । ता वरधणुमरणदिणो समागओ कप्पियं भोजं ॥३९७।। भुंजंति बंभणाई बंभणनेवत्थधारगो ताहे । तत्थागओ वरधणू भोयणकजेण भणियं च ॥३९८।। भो भो साहिजउ भोजकारिणो दूरदेसओ
॥३४॥ एगो । चउवेओ चूडारयणसन्निभो सयलविप्पाण ।।३९९।। मग्गइ भोयणमुयरम्मि जस्स भत्तं कहंपि संपत्तं । उवणमइ भवंतरवत्तिणोवि तुम्हाण पियरस्स ।।४००॥ सिटुं कुमरस्स तयं भोयणविणिउत्तएहि पुरिसेहिं बाहिं विणिग्गओ जा ता कुमरो वरधणुं नियइ ।।४०१।। किचि रसंतरमपुव्वमेव सव्वंगमुव्वहंतेण । आलिंगिओ पविट्ठो य मंदिरे मजिओ संतो ॥४०२।। कयभोयणकरणिज्जो य पुच्छिओ तेण जह वयंस ! तुहं । वोलीणो कत्थ इमो ठियस्स कालो, भणइ