________________
॥३८९॥
तं वेशं सबरागारं भणेई य ॥१२३॥ सो वि तह च्चिय तं पन्नवेइ पडिवजई अह इमोवि । णवरिमिमावि मए सममडउ महिं तेण पडिवन्नं ।।१२४।। तेो गोणगाभिहाणो समप्पिओ सत्थकोसओ तस्स । विहियायरेण तेणवि गहिओ सुपसन्नवयणेण ॥१२५॥
तत्तो कयनिग्गमणेण भासिओ सो सुरेण जह निच्चं । मम तुल्ला कायव्वा किरिया अह अन्नया गामे ।।१२६।। जालामालकरालो विउविओ संपयट्टअट्टरवो। तत्तोहुत्तं विज्झावणहेउं ज़ाव सो विजो ॥१२७।। थूलतणपूलहत्थो गच्छइ ता तेण एस पन्नविओ। जलसंजोगसमुचिए इमम्मि कह पूलगकरोसि? ॥१२८॥ (गैद्यः-) तंपि कहं जम्मजराजलणे एयम्मि भीमभवरन्ने । उम्मुक्कवओ वच्चसि ण सच्च चरिओ धुवं हासि? ||१२९।। तो तुहिको थक्को सम्मं मग्गं चइत्तु उम्मग्गे । वेज्जं संपट्ठियमन्नया उ दळूण सा बेइ ॥१३०॥ कम्हा इमो सुमग्गो मुक्को चुक्कोव तं सि पडिहासि । [वैद्यः-] तंपि कहं सिद्धिपहं मात्तुं भवपंथमोइन्नो ? ॥१३१॥ पुणरवि देउलियाए एगाए जक्खपडिममेय
स्स । दंसेइ पुज्जमाणिं अहोमुहिं ज्झत्ति निवडंतिं ॥१३२॥ विहियंपि उवरिहुत्तं परिवत्तिय पच्छहुत्तमित्थंति । - [अर्हद्दत्तः-] अव्वो ! बहु विवरीया एसा जा चिट्ठए एवं? ||१३३॥ [वैद्य:-] सयलजणपूयणिज्ज पव्वज्जं वज्जिऊण सावज्ज। जो घरकज्जं पडिवज्जसित्ति सो तं न विवरीओ ॥१३४॥ पुणरवि गड्डाकालं विउव्वई सालिकु-1 क्कुसे चइउं । गाढमणिटुं विटुंगसंतयं निट्ठयं स सुरो ॥१३५।। [अर्हद्दत्तः-] अइकुच्छणिज्जपगई एसो कालो सुई इमे मोत्तुं । जो कुक्कुसे निसेवइ पुरीसमेयारिससरूवं ॥१३६॥ (वैद्यः-) तं एत्तो चिय कुच्छाठाणं जो मुत्तु
॥३८९॥