________________
नम.
श्रीउपदे
एण । पडिलाभिया पभूयं भायणपाणाइदाणेणं ॥७॥ साहूवि गुरुसगासे पडिकंतिरियावही निवेइंति । भयवं! श्रीअवशपदे
भद्दाएँ गिहे उवलद्धा जाणसालाओ ॥८॥ कयभायणा दिणंते संकंता वसहिमजहत्थिगुरू । बहुबालवुड्डभिक्खगभि-न्तिसुकुमाक्खुप्पामोक्खगणजुत्ता ॥९॥ पडिमाएं कमेण जियंतसामिणीए कयम्मि वंदणए । पारद्धो जणबोहो अइदूरं महिय
लनिदर्शसंमोहो ॥१०॥ ॥३२८॥ ___इओ य-अस्थि सुभद्दाएं सुओ सुकुमारो पउरभोगदुल्ललिओ। तत्तोवंतीविसए सुकुमालतमस्सऽभावाओ ॥१॥
अन्नया (त्थं) तस्सनामं अवंतिसुकुमालगो तओ जायं । अंतरियमूलनामं सव्वत्थुवलद्धवित्थारं ॥१२॥ समजोव्वणाउ समधणगेहेहितो समाणियेल्लाओ। समलावन्नगुणाओ समदेहपमाणजुत्ताओ ॥१३॥ बत्तीसकन्नगाओ महाविभूईएँ तेण परिणीया। सुपसन्नवयणकमलाउ पुन्नपब्भारलब्भाओ ॥१४॥ जुम्मं दोगुंदुगोव्व देवो जणणीचितिजमाणगिहकजो। ताहि समं विसयसुहं परिभुजइ बुहजणाणुमयं ॥१५।। कइयाइ सो सुहत्थी मुणीसरो रयणिपढमप
हरम्मि । वसहिविवित्तपएसे ठिओ विमाणस्स वृत्तंतं ॥१६।। नलिणीगुम्मस्स नवंबुवाहरवमणहरेण सद्देणं । परियत्तिउं पियट्टो पूरियतद्देसदिसिभागो॥१७॥ ता नियपासायपरिट्ठिए तन्नलिणिगुम्ममज्झयणं । सोऊणं विम्हयमाणसेण किं किन्नरो ॥३२८।।
कोई ॥१८॥ उग्गायइ परिचिंतियमेयं च मए कहिचि किल दिटुं । एवं वियकमाणो जाओ जाइस्सरो सहसा ॥१९॥ केणावि अणुवलक्खियचेट्रो पत्तो सहत्थिगुरुपासे । नाओ जहा अवंतीसुकुमालो विहियपयपणई ॥२०॥ भयवं! अस्स विमाणस्स वइयरो दुक्कर इहं नाउं। ता कहणाओ तुब्भेहिं भद्द! जिणंनाहवयणाओ ॥२१॥ तत्तोऽहमागओ सिज्झ