________________
ज्ञाताधर्मकथाङ्गम्.
१६ अमरकङ्काज्ञा० | द्रौपदीग
वेषणप्रत्यानयन
॥२१८॥
सू. १२४
नाभे राया तेणेव उ. २ एवं व०-अम्हे पउमणाभे वा रायत्तिकट्ठ पउमनाभेणं सद्धिं संपलग्गा यावि होत्था, तते णं से पउमनाभे राया ते पंच पंडवे खिप्पामेव हयमहियपवरविवडियचिन्धद्धयपडागा जाव दिसोदिसिं पडिसेहेतित्ति, तते णं ते पंच पंडवा पउमनाभेणं रन्ना हयमहियपवरविवडिय जाव पडिसेहिया समाणा अत्थामा जाव अधारणिजत्तिकट्ठ जेणेव कण्हे वासुदेवे तेणेव उवा०, तते णं से कण्हे वासुदेवे ते पंच पंडवे एवं व०-कहाणं तुन्भे देवाणु०! पउमणाभेण रन्ना सद्धिं संपलग्गा?, तते णं ते पंच पंडवा कण्हं वासुदेवं एवं व०-एवं खलु देवा! अम्हे तुन्भेहिं अब्भणुन्नायासमाणा सन्नद्ध रहे दुरूहामो२ जेणेव पउमनाभे जाव पडिसेहेति, तते णं से कण्हे वासुदेवे ते पंच पंडवे एवं व०जति णं तुन्भे देवा! एवं वयंता अम्हे णो पउमनाभे रायत्तिकट्ठ पउमनाभेणं सद्धिं संपलग्गंता तो णं तुब्भे णो पउमणाहे हयमहियपवर जाव पडिसेहंते, तं पेच्छह णं तुम्भे देवा! अहं नो पउमणाभे रायत्तिकट्ठ पउमनाभेणं रन्ना सद्धिं जुज्झामि रहं दुरूहति २ जेणेव पउमनाभे राया तेणेव उवाग २ सेयं गोखीरहारधवलं तणसोल्लियसिंदुवारकुंदेंदुसन्निगासं निययबलस्स हरिसजणणं रिउसेण्णविणासकरं पंचवण्णं संखं परामुसति २ मुहवायपूरियं करेति, तते णं तस्स पउमणाहस्स तेणं संखसद्देणं बलतिभाए हते जाव पडिसेहिए, तते णं से कण्हे वासुदेवे धणुं परामुसति बेढो धणुं पूरेति २ घणुसई करेति, तते णं तस्स पउमनाभस्स दोचे बलतिभाए तेणं धणुसद्देणं हयमहिय जाव पडिसेहिए, तते
सटटeeeeeeeee
॥२१८॥
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
