________________
प्रशमरति प्रकरणम्ते ॥३८॥
४ वस्त्रादि उपकरणोमां पण जेम बने तेम लाघव-ओछाश करवी, तेथी चिंता भोछी थशे.
५ शीतादिक संबंधी असह्य परीषहो न सहन थाय तो स्वमर्यादा नहि तजतां वेहानसादि (माकाशमा रहीने मरवू ) वडे संयम आराधन करवु.
६ मादगीमां पण गृहस्थादि पासे वैयावृत्य नहि कराववाना नियमवाळा साधुए (जरूर पडे तो) साधर्मी साधु पासे विवेकथी वैयावच्च कराववी अने बखते पोते पण करवी.
७ जे शुभ प्रतिज्ञा जेवी रीते लीधी होय ते तेवी रीते ज पाळवा प्रयत्नशील थq.
८ आहारपाणी करतां साधुसाध्वीए स्वादने माटे ते आहारादिक अहिं तहिं मोढामा फेरवां नहिं. एम वर्तवाथी बहु सारो फायदो थशे. समपणे प्रमुभाज्ञाने पाळ्या करवी.
९ सत्यवादी, पराक्रमी, संसार पारगामी, निर्भय, तत्त्वज्ञ, निर्लेप अने सुश्रद्धावंत साधुपुरुषो भयंकर परीषहादिकने अवगणीने आ नश्वर ( नाशवंत ) देहने छांडता छता ( अनशन करीने ) खरेखलं सत्य अने दुष्कर काम करे छे.
१० जेने मालम पडे के हवे शरीरने क्रियामा जोडतां अशक्त जणाय छे, तेणे अनुक्रमे आहार घटाडी कषायने पातळा पाडवा अने एम करतां शरीरव्यापारने नियमित करवा. (संक्षेपवा.)
११ सर्व विषयमा अमूछित थइने धैर्य युक्तपणे अंगीकृत अनशन पाळबुं.
॥३८॥
Jain Education int
For Personal & Private Use Only
mww.jainelibrary.org
