________________
श्री प्रशमरति
प्रकरणम्
॥ २० ॥
Jain Education Inter
****+K++**<*COK+-**+**OK+++++****
प्रकारे अविच्छिन्न यत्न- प्रयत्न - उत्साह श्रादरवो युक्त छे. ६४-६५.
'ते हिताचरण शुं छे ते शास्त्रकार समजावे . ,
शास्त्रागमाहतेन हितमस्ति न च शास्त्रमस्ति विनयमृते । तस्माच्छास्त्रागनलिप्सुना विनीतेन भवितव्यम् | ६६ | | कुलरूपवचनयौवनधनमित्रैश्वर्यसंपदपि पुंसाम् । विनयप्रशमविहीना न शोभते निर्जलेव नदी ॥ ६७ ॥ न तथा सुमहाध्यैरपि वस्त्राभरणैरलंकृतो भाति । श्रुतशीलमूलनिकषो विनीतविनयो यथा भाति ॥ ६८॥ भावार्थ - शास्त्रना जाणपणा विना हित थतुं नथी अने विनय विना शास्त्रज्ञान थतुं नथी, माटे शास्त्रज्ञानना अभिलाषी विनीत थj जोइए. कूळ, रूप, वचन, यौवन, धन, मित्र ने मैश्वर्य-संपत्ति पुरुषाने विद्यमान छतां विनय, वैराग्यविरहित ते ( संपत्ति ) निर्जळ नदीनी पेरे शोभती नथी. श्रुत-शीळनी मूळ कसोटीरूप अविनयवंत जेव शोभे छे तेवो महा मूल्यवाळा वस्त्र आभरणथी अलंकृत थयेलो मनुष्य शोभतो नथी. ६६-६८
विवेचन – सन्मार्गदेशक अने दुर्गतिथी बचावी सद्गतिदायक शास्त्र कहेवाय छे. ते परमार्थरूपे तो भगवानना मुखकमळथकी नीकळे छे अने सूत्ररूपे गणधरनां वदनकमळथी नीकळे छे. एवा सूत्र - अर्थरूप शास्त्र गणधरप्रमुख आचार्य - परंपराथी चाली आवेल होवाथी ते 'आगम' कहेवाय छे. ते शास्त्र - श्रागमवगर बीजुं कंइ हितकारी नथी. श्रविनीत-विनय
*****+++******++
For Personal & Private Use Only
॥ २० ॥
ainelibrary.org
