________________
श्री प्रशमरति प्रकरणम्
॥१८॥
द्वेषादिकवडे आत्मा स्वप्रदेशमा कर्मनो संचय करे छे. तेथी घटीयन्त्र न्याये करी रागादिक कर्मबंधना हेतु थाय छ भने कर्मनो पण रागादिक परिणाम थाय छे. नारकीपणुं, तिर्यचपणुं, मनुष्यपणुं अने देवपणुं ए कमविकार छे. ए नारकादिक रूप संसारथकी शरीर अने मन संबंधी दुःख पेदा थाय छे. ते संसार बगर तथाप्रकारना दुःख अनुभवां पडतां ज नथी, तेथी रागद्वेषादिक पांच कर्मबंधना हेतुप्रो छे, एटले ते नारकादिक भवपरंपरानां बीजरूप छे.
'त्यारे ा रागद्वेषादिकजनित संसारचक्रने भेदवानो शो उपाय छे? ते बतावता सता शास्त्रकार कहे छे.'
रागद्वेषादिक दोष तथा तजनित कर्मनो महासंचय ते रूप गहन जाळने कषाय तथा निद्रादिक प्रमाद रहित अने केवळ शांत वैराग्य रसमा निमग्न येल महापुरुषज मूळथी उच्छेदी शके छे. ५३-५:
'हवे पांच कारिकावडे कुलक कहे छ'अस्य तु मूलनिबन्धं ज्ञात्वा तच्छेदनोद्यमपरस्य । दर्शनचारित्रतपःस्वाध्यायध्यानयुक्तस्य ॥५६॥ प्राणवधानृतभाषणपरधनमैथुनममत्वविरतस्य । नवकोटयुद्गमशुद्धाञ्छमात्रयात्राधिकारस्य ॥ ६॥ जिन भाषितार्थसद्भावभाविनो विदितलोकतत्त्वस्य । अष्टादशशीलसहस्रधारणकृतप्रतिज्ञस्य ॥ ६१॥ परिणाममपूर्वमुपागतस्य शुभभावनाध्यवसितस्य । अन्योऽन्यमुत्तरोत्तरधिशेषमभिपश्यतःसमये ॥ ६२ ।।
*
॥१८॥
Jain Education in
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org.