________________
वाणी जेनुं चौदपूर्वधरो अने एकादशभंगधरो एवा गणधरशिष्योए दोहन करेलुं छे तेने रंकनी पेठे एकठी करीने उक्त श्रुतवाणीना अवयदो जेमना द्वारा प्राप्त थया के ते महाशयो प्रत्ये अथवा ते श्रुतवाणी प्रत्ये जे भक्तिभाव-ते भक्तिना बळवडे प्राप्त थयेली जे अल्प अने अनिर्मळ स्वमति शक्ति-ते शक्तियोगे प्रशमप्रत्ये अत्यंत प्रेम जागृत थयेलो होवाथी पा वैराग्ययुक्त ग्रंथरचना करवामां आवी छे. मतलब के पूर्व महाशयो अने तेमनी शास्त्रवाणी प्रत्येनो भक्तिभाव मारी मतिशक्तिने प्रोत्साहित करे छे. ते तेमज प्रशमप्रत्ये प्रेमभाव ए आ ग्रंथरचनाना हेतु छे. ५-६-७.
आवी रीते प्राप्त थयेला श्रुतवाणीना अवयवो एकठा करीने करेली या ग्रंथरचना सज्जनोने केम मान्य थशे ? तेनो ग्रंथकार जाते ज खुलासो करे छ
यद्यप्यवगीतार्था, न वा कठोरप्रकृष्टभावार्था । सद्भिस्तथापि मय्यनुकम्पैकरसैरनुग्राह्यम् ॥८॥
शब्दार्थ-जो के आमां प्रबळ युक्तिओ अने अति गंभीर भावार्थ नथी तो पण अनुकंपाशील सज्जन पुरुषोए मारा उपर अनुग्रह करवो ८.
विवेचन-आ ग्रंथरचनामा विस्तार अर्थ मूकी देवामां आव्यो छे ते एवी रीते के आमा तर्क वितर्क उत्पन्न करी तेनुं समाधान करवारूप आक्षेप परिहार नथी, तथा आमां कथित करेला अर्थथी बाकी कोइ पण अधिक अर्थ कहेवो अवशिष्ट रहेतो नथी एवो प्रकृष्ट ( उत्कृष्ट ) भाव पण अत्र प्रदर्शित करेलो नथी, तो पण गुणदोषना जाणकार अनुकंपाशील
Jain Education International
For Personal Private Use Only
www.jainelibrary.org