________________
भी
प्रशमरति प्रकरणम्
॥११०॥
भावार्थ:-एवी रीते प्रशमरति थकी स्वर्ग अपर्वर्ग संबंधी शुभ फल गुणाढ्य अणगारोने तथा सागौरी-श्रावक जनोने उपलब्ध थाय छे. ३०९ ... विवेचन-इति शब्द आ आरंभेला प्रकरणनी परिसमाप्ति बताववा माटे छे. एवं उक्त वर्णन मुजष प्रशमरतिर्नु शुभ फळ अहीं मनुष्यभवाज बहुलताए करी स्वर्गगति रूप अने तिर्यचना भवां तो कोइक जनोनेज स्वर्गगतिरूप जाणवु. अन्यत्र (बेगतिमा ) स्वर्गफळ प्राप्त थतुं नथी. अपवर्ग एटले मोक्षरूप फळ तो केवळ मनुष्य भवमांज मळे छे. स्वर्ग संबंधी वैषयिक सुख अने मोक्ष संबंधी स्वाभाविक सुख-ए उभय शुभ फळ प्रशमरतिथी प्राप्त थइ शके छे. तेमा निग्रंथ साधुमो मोक्ष फळ मेळवे के अने गृहस्थ-श्रावको स्वर्गफळ तथा परंपराए मोक्षफळ भेळवे छे, पण ते केवा साधुमो तथा श्रावको मेळवे छ ? तो के जेओ प्रधान-उत्कृष्ट एवा मूळ उत्तर गुणथी भरेला होय अने निर्दोष समग्र संयम अनुष्ठानने सेवनारा होय तेश्रोज ते प्राप्त करी शके छे. ३०९ ___अत्यारसुधी करेलुं सघल्लं कथन प्रवचन अंतर्गत ले पण स्वकपोलकल्पित कथु नथी ते तथा प्रवचननी गंभीरता
आ आर्यावडे कर्ता बतावे छःजिनशासनार्णवादाकृष्टां धर्मकाधिकाभिमां श्रुत्वा । रत्नाकरादिव जरत्कपर्दिकामुद्धृतां भक्त्या ॥ ३१० ॥
१ मोक्ष. २ निग्रंथ-मुनि जनोने, ३ गृहस्थ.
-
॥११॥
Jain Education in
For Personal Private Use Only
Ww.jainelibrary.org
