________________
श्री प्रशमरति प्रकरणम्
॥६
॥
शीलार्णवस्य पारं गत्वा संविग्नसुगममार्गस्य । धर्मध्यानमुपगतो वैराग्यं प्राप्नुयाद्योग्यम् ॥ २४५॥
अर्थ-साधु पुरुषोने सुगम एवा शील-समुद्रनो पार पामीने धर्मध्यानने प्राप्त थयेला एवा मुनि खरा वैराग्यने पामे छे. २४५
विवेचन-मूळ उत्तर गुणरूप जे शील तेने अवगाहq-पार पाम बहु ज मुश्केल होवाथी अथवा तो ते अनेक गुणरत्नोना स्थानरूप होवाथी ते समुद्र समान कहेवाय. तेनो पार पामीने एटले संपूर्ण शील पाळी धर्मध्यानने प्राप्त Mlथयेला महाशयो तत्काळ अवस्थाने उचित एवा प्रकृष्ट वैराग्यने पामे छे. उक्त शीलसमुद्रनो कोण केवी रीते पार पामे छ?
ते आश्री प्रकरणकार कहे छ के भवभीरुजनो (जेमने जन्म मरणनां दुःखनो भारे त्रास लाग्यो छे एवा स्त्री पुरुषो) सुखे | अनायासे लीला मात्रमा ज सकळ शीलनो पार पामी शके छ भने तेश्रो ज धर्मध्यानने पामी बहु उमदा वैराग्यने प्राप्त थइ शके छे. २४५
ते धर्मध्यानना चार भेद शास्त्रकार वखाणता सता कहे थेआज्ञाविचयमपायविचयं च सद्धयानयोगमुपसृत्य । तस्माद्विपाकविचयमुपयाति संस्थानविचयं च ॥२४६॥
अर्थ-आज्ञाविचय अने अपायविचय एवा धर्मध्यानने पामीने ते विपाकविचय भने संस्थानविचय धर्मध्यानने प्राप्त थाय छे. २४६
॥३०॥
For Personal Private Use Only
ainelibrary.org
